Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Ο πιο ξενέρωτος γκόμενος




Έφαγα χοντρή χλαπάτσα.. Τελευταίο σαββατόβραδο της χρονιάς. Και λέω δεν πειράζει που έχουμε να μιλήσουμε δύο μέρες. Δεν πειράζει που δεν τηλεφώνησε, δεν έστειλε, δε μπήκε ούτε msn ούτε myspace. Ας ρίξω τα μούτρα μου ζητώντας ΕΓΩ στον κύριο να βγούμε, έτσι κι αλλιώς με τα κορίτσια δεν θα κάναμε τίποτα.... Και τέλος πάντων την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στο στριτ πάρτυ εγώ ήμουν κόκκαλο, ήταν κι αυτός χαμένος κάπου, συμπέρασμα: πάλι απο γκαντεμιά δε μας έκατσε.

Αμ δε! Ο τύπος είναι ΖΩΟΝ. Εκτός του ότι με έστησε 20 λέπτα μες το χιονόνερο, με έβαλε να περπατήσω κι από πάνω, γιατί δεν το παίρνει το αμάξι με τέτοιο καιρό, "παγοδρόμιο η άσφαλτος" σου λέει. Και με έσυρε στο πιο βαρετό μπαρ του κόσμου, στον Κορυδαλλό, τίγκα στους κάγκουρες και δε συμμαζεύεται... Κι εκεί αρχίζει το νούμερό του: κοιτούσε τα λαμπιόνια, έπαιζε με το πορτάκι του κινητού του, μασουλούσε ξηροκάρπι σα θείτσα. Εγώ η ταλαίπωρη δεν το έβαζα κάτω: τι να του κάνω ματάκια, τι να τον τσιμπάω στο μπράτσο του, τι να τρίβω με το δάχτυλο γύρω-γύρω το στόμιο του ποτηριού, δηλαδή τι άλλο να έκανα; Αγαλματάκια αμίλητα- ακούνητα- αγέλαστα- απροσπέλαστα. Περιττό να πω ότι ήπιε το ποτό του σε 11 λεπτά και προφανώς δεν έκανε καν την κίνηση να με κεράσει. Στο τέλος που βγήκαμε έξω μες την παγωνιά, πήγα να γείρω λίγο στον ώμο του κι αυτός άρχισε να χουχουλιάζει και να τρίβει τις παλάμες του να ζεσταθεί! Ώσπου τον ρώτησα χύμα και τσουβαλάτα "τι λες να κάνουμε τώρα;" και λέει το θεϊκό: "αύριο με έχουν καλέσει οι ξαδέρφες μου και θέλω κάτι να τους ψωνίσω το πρωι, μιας που θα ΄ναι ανοιχτά. Πρέπει να στηρίξουμε και τους καταστηματάρχες.."

Τζάμπα το ροζουλί νιαου νιαου στρινγκ , τζάμπα και οι κρέμες για την φλούδα πορτοκαλιού στους γοφούς. Και τζάμπα η αποχή από την πουτίγκα που της ήρθε της Ουρανίας να ετοιμάσει χριστουγεννιάτικα. Με δυο λογια: ΞΕΝΕΡΩΜΑ. Ο τύπος είναι ένας μαλάκας και υποκριτής. Μου τα μάσαγε τόσο καίρο πώς το λένε. Τάχα μου συγνώμες και τάχα μου να γνωρίσει και τις φίλες μου, απλά για να κάνει το γιορτινό του χαβαλέ. Κανονικά θα έπρεπε ή να βγω στους δρόμους να διαδηλώσω για όλα όσα μου φταίνε ή να πάω να μονάσω. Αλλά έχε χάρη που περιμένω κάτι προβλέψεις για το νέο έτος. Αχ τι να κάνω για να μου μπει καλά; Μόνη μου ελπίδα η βασιλόπιτα..

ΥΓ. Το ξέρω ότι τα διαβάζεις όλα αυτά αλλά χέστηκα!



Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Black Christmas




Για αρχή, ένα θερμό χειροκρότητα στην κολλητή που διατύπωσε μία μεγάλη πικρή αλήθεια: τα Χριστουγέννα βλάπτουν σοβαρά τις σχέσεις. Το προσυπογράφω κολλητίνι μου. Από τους πρώτους μΧ αιώνες, οπότε και σταθεροποιήθηκε η ημερομηνία γέννησης, οι άνθρωποι άρχισαν να σφάζονται: Αρχικά είχε να κάνει με το αν ο Χριστός γεννήθηκε το 0 ή το 1 ή το -1 που λένε κτλ. Επίσης πόσο καιρό μετά τον εντόπισαν οι 3 μάγοι, τι ήταν εκείνο το μυστήριο αστρονομικό φαινόμενο που τους φώτιζε το δρόμο (αυτό και μένα με ιντριγκάρει εδώ που τα λέμε), γιατί δεν είχε κλείσει ο Ιωσήφ δωμάτιο στο πανδοχείο από πριν κτλ; Με το πέρασμα των καιρών, αρχίσαμε να τρωγόμαστε για πιο σύγχρονα θέματα: πόσο κιτς ειδωλολατρική είναι μία φάτνη, μήπως να βάλουμε το ξενόφερτο ελατάκι ή το παραδοσιακό καραβάκι, κουραμπιέδες ή μελομακάρονα, από πότε οι Έλληνες κάνουν ρεβεγιόν τα Χριστούγεννα, πόσο φαλτσάρουν οι μπόμπιρες τα κάλαντα κτλ. Σήμερα που οι σχέσεις έτσι κι αλλιώς βαράνε κρίση τα ζευγάρια έχουν την τιμητική τους: Να πάμε στη μάνα μου που είναι μόνη της χρονιάρες μέρες; Όχι να πάμε στους εργασιομανείς φίλους μας που έχουμε να τους δούμε από 15αύγουστο. Να πάρουμε κοινό δώρο στα παιδιά κάτι για το σπίτι; Όχι είναι στα χωρίσματα, θα το σπάσουνε έτσι κι αλλιώς. Να χουχουλιάσουμε στο σπίτι; Όχι θα πάμε στο σούπερ μέγκα γκαλά για παιδάκια με αστιγματισμό. Χριστουγεννιάτικη κατάθλιψή ή ευεξία, Λαστ Κρίστμας ή Άβε Μαρία κτλ; Και τελικά ισχύει ότι η κοκκινή φορεσιά του Αϊ Βασίλη ήταν ενδυματολογική μαρκετοπρόταση της Κόκα Κόλα;

Πού το πάω με όλα αυτά; Μα φυσικά να εξηγήσω το σκατοκλίμα των ημερών. Δεν ξέρω πού είναι ο Δίας, σε ποιον οίκο μου κατοικοεδρεύει η σελήνη ή αν έχει πεφτάστρια. Το πράγμα είναι φως φανάρι: κάθε Χριστούγεννα γινόμαστε κώλος. Ο Βίκτωρας τώρα τα ψέλνει στη Μυρτώ που δεν πάει Ελβετία. Ντάξει κι εγώ της τα 'πα, ότι ναι ίσως θα μπορούσε να κάνει άλλη μια προσπάθεια με το μπαμπά, να τα τσουγκρίσουνε ενδεχομένως. Αλλά κι εσύ ρε Βίκτωρα;;; Θες να την πατήσεις κάτω έτσι; Εκεί που είναι ήδη χάλια! Μη βλέπεις από σένα, με τα κορίτσια τους οι μπαμπάδες είναι άλλη φάση. Ναι θα αποδεσμευθεί η Μυρτώ αλλά στο σωστό timing. Κανέναν ομφάλιο λώρο δε θα κόψει αν της τη λες έτσι ρε, θέλει υποστήριξη τώρα. Και μεταξύ μας, μια χαρά σε συμπαθεί ο Νιαρχάκος. Όχι όμως επειδή βγάζεις το ψωμάκι σου παίζοντας μπάλα, επειδή είσαι από Κηφισιά και δεν ξέρουν τι έχουν και οι δικοί σου, σόρυ κιόλας. Οπότε τα χαρτζηλίκια και το ύφος του εμιγκρέ αλλού Βικτωράκο!

Στα δικά μου τώρα, πολλή μούτζα έχω φάει τελευταία: το χθεσινό ραντεβουδάκι της 2ης ευκαριάς δε μπορώ να το σχολιάσω, ήταν εντελώς απροσδιορίστου. Ο τύπος είναι δική του φάση, δεν του παίρνεις κουβέντα άμα δε θέλει και δεν τον πιάνεις από πουθενά. Εγώ το ενδιαφέρον μου το έδειξα, από κει και πέρα.....

Ουφ, είμαι προβληματισμένη. Βασικά θέλω να το δούμε με τα κορίτσια πρώτα που είναι έξω από την κατάσταση, τι κάνεις σ' αυτές τις περιπτώσεις. Γι' αυτό λέμε να βγούμε όλες στη γιορτινή και καλά Αθήνα, την πόλη με το πιο καλά φυλασσόμενο δέντρο στον κόσμο! Παρά τα όσα γίνονται, πρέπει σαν παρεάκι να βγούμε να ξεσκάσουμε, μη μας φάει η μαυρίλα των γιορτών. Και μπάι δε γουέι να κάνουμε και κανά ψώνιο, κάνω δώρο βε αδερφάκι μου, μέρες που 'ναι. Είναι και ανοιχτά σήμερα, να δούμε ποιος θα ξεκολάει την Ιωάννα απ' τις βιτρίνες. Τα λέμε...



Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Κάνε κι εσύ επανάσταση!




Χτες, εκεί που μες την καλή χαρά ξορκίζω τη γκαντεμιά των ΑΠΡ και αντιστέκομαι επιτυχώς στους πασπαλισμένους κουραμπιέδες, με παίρνει μπουχτισμένη η κοκκινοφορεματίτσα του σημερινού σπαραξικάρδιου βιντεακίου και μου κλαψουρίζει ότι τα φετεινά Χριστούγεννα θα είναι πιο θλιβερά κι από εκείνα με το τσουνάμι.

Μυρτοπιτάκι μου, καταρχάς μην κλαις, γιατί α) μου προκαλείς και μένα να μπήξω τα κλάματα (που το κάνω νον-στοπ τελευταία λόγω δακρυγόνου) και β) δεν πετυχαίνεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τον μπαμπά σου τον ξέρουμε, τον έχουμε αναλύσει, τα έτσι και τ' αλλιώς του, τα κολληματά του και τη λατρεία του για το μπιμπελό του, κοινώς εσένα. Δεν χαμπαριάζει κι ούτε πρόκειται, το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν παίζει εδώ και ούτε τα "σε μισω, τι σου 'χω κάνει, κοντεύω να βγάλω το πανεπιστήμιο, κοτζάμ γυναίκα κτλ" Όμως ρε κοπέλα μου μήπως κι εσύ του δίνεις αξία που αποδέχεσαι αυτή την εξάρτηση; Κοίτα το Νικήτα, ναι μεν κράζει και χώνει αδιακρίτως, αλλά την αυτονομία του την έχει κερδίσει. Και μπορεί και κοιμάται στην κατάληψη και κανά πετρίδι δεν ξέρω αν ρίχνει τώρα που μιλάμε.

[Μιας που είπα κατάληψη θέλω να αναφερθώ στον πυροβολισμό του μαθητή από το Περιστέρι: πλέον και η γειτονιά μου απολαμβάνει τρομοκρατία και αίμα, όχι μόνο το κέντρο. Ο κόσμος εδώ έχει ξεσηκωθεί, χτες έγιναν πολλές μικρές συγκεντρώσεις που ενώθηκαν σε μια μεγάλη. Μόνο αυτό συζητάμε, απορημένοι εξαγριωμένοι, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι συνέβη, τι μπορεί ακόμα να συμβεί, ποιος κινδυνεύει, ποιος φταίει. Απλά το γεγονός και μόνο ότι παρέες άοπλων εφήβων δέχονται σφαίρες 2 φόρες μέσα σε διάστημα 10 ημερών μας φέρνει στα όριά της παράνοιας ως κοινωνία αλλά και τον καθένα ξεχωριστά που συνενοχεί με το να την ανέχεται, τόσο επιθετική και τόσο άγρια]

Να βρε παιδάκι μου, εσύ άδραξε την ευκαιρία να ξεκινήσεις την αλλαγή από το σπίτι σου: σαν καλή κοπέλα να φτιάξεις το βαλιτσάκι σου, να τους ευχηθείς υγεία ευτυχία και μεγεια τα μυαλά, μετά να πάρεις μια swissair, να πας μέχρι το σαλέ ή ξερω 'γω πού αλλού φτωχικά συχνάζει ο Βικ τέτοιες μέρες και παπαλαααα. Και ενώ ο μπαμπάς θα ψελίζει χρονια πο.. και θα καλεί τους γιατρούς από το νοσοκομείο του να τον συνεφέρουν, εσύ θα είσαι στην αγκαλιά του αγοριού σου, θα μασουλάτε αυθεντική ελβετοσοκολάτα και θα κυλιέστε στις χιονισμένες Άλπεις.... .

Εγώ μπαμπά δεν είχα να μου απαγορεύει τίποτα, το ρόλο τον έπαιζε η γιαγιά μου και μετά τα 14, η μαμά μου. Περιττό να πω πως τις έπαιζα και τις δύο στα δάχτυλα και δεν το 'χα σε τίποτα να τις κάνω αυτές να κλαίνε, ατελείωτα σαββατόβραδα. Η γιαγιά χαιρόταν τουλάχιστον που γυρνούσα ενώ είχε βγει ο ήλιος και όχι μέσα στη νύχτα, η δε μαμά από τις τύψεις της, τα ανεχόταν, έλεγε “τα δικά μου λάθη πληρώνω” και φυσικά υπήρχαν και μεταξύ τους κόντρες “να αυτά που μου 'κανες εσύ σου κάνει τώρα η μικρή”.
Γι'αυτό εγώ ένα έχω να πω...χαρείτε το τώρα που μπορείτε, κάνε το βήμα, πέτα μακριά. Μην ξεχνάτε: πλακωθείτε με τους γονείς σας όσο είναι ακόμα νέοι! Μετά θα έχουν το ακαταλόγιστο...

Και enough με τις ελληνικές μας οικογένειες, έχουμε και ραντεβού να βγούμε. Σας φιλώ, σας αγαπώ, αλλά μην τον στήσω, ΠΡΕΠΕΙ να κάνω καλή έντυπωση, ή τώρα ή ποτέ! Μάκια!



Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Πώς κάνεις τη γυναίκα να λυγίσει




Κι εκεί που ετοιμάζεσαι να προσθέσεις στη συλλογή σου ένα ακόμα Αποτυχημένο Πρώτο Ραντεβού (στο εξής ΑΠΡ) τσουπ! έρχεται η θεά τύχη με τη μορφή της Ιωάννας και σου δίνει μία δεύτερη ευκαιρία. Και τι κάνεις; Την κλωτσάς; Ή την κρατάς;

Προσωπικά έφαγα κεραμίδα στο δόξα πατρί. Όπως οι μπάτσοι στη Νομική τώρα. Λογικότατον, με μέσο όρο 3 ΑΠΡ το δίμηνο και τη σελήνη να χει κατσικωθεί φαρδιά πλατιά μπροστά στον Κρόνο, δεν σου περνά από το ακατοίκητο ότι ένας άντρα θα σε σκαλώσει τόσο. Θα ψάξει να βρει τη φίλη σου, θα κανονίσει να φέρει το φίλο του, θα στήσει σκηνικό, θα βγάλει λόγο, θα εκτεθεί για να σου μιλήσει. Μου κάνουν πλάκα από το κοντρόλ ή απλά πρέπει να μυαλωθώ;

Δε θα σχολιάσω τις αντιδράσεις μου ενώ έπαιζε το βίντεο (σύξυλο- τρέμουλο- χαλάρωση- απόλαυση- αυτοκριτική) όμως οκ, αυτό σας το δίνω: είμαι ο πιο υπερβόλας άνθρωπος που έχετε δει. Δηλαδή, αν ήμουν μακιγιάζ θα ήμουν του Μέριλιν Μάνσον, αν ήμουν φόρεμα θα ήμουν ροκοκό και αν ήμουν ένα ζευγάρι χέρια, θα ήμουν του Σαρκοζύ ενώ αγορεύει κτλ. Αν ήμουν μαθηματική κάμπυλη προφανώς θα ήμουν μια υπερβολή. Σωστά υποθέτετε λοιπόν, στα πλαίσια ενός ΑΠΡ με ακατάσχετη νευρικότητα και ασφυκτική διαίτα πενθημέρου όλο αυτό βγαίνει στην επιφάνεια και παίρνει μπάλα τους πάντες: από το date μου μέχρι τον τελευταίο ανθυπομάγειρα εκεί μέσα. Ε μετά από πού να το συμμαζέψω, νευριασμένη εγώ, μαζεμένος ο άλλος, κόντρα στην κόντρα, ανεβάζω παλμούς και αποχωρώ θεαματικά από το σπίτι του Μπιγκ Μπράδερ..

ΟΜΩΣ, τώρα που τον είδα να μου μιλάει γλυκά και τρυφερά, να σέβεται τις καμπύλες μου και επίσης (βασικό) να τρώει τη βάφλα του συνειδητοποιώ ότι είναι νορμάλ και ότι έχει δίκιο το Ιωαννάκι ότι το μαρούλι θα με σώσει αρκεί να το πιστέψω και αααααααααα!!!! Μήνυμα από Αλέκο!! «Για να μην θεωρήσεις ότι οι άντρες χάθηκαν και ότι τα παρατάμε με την πρώτη, τι θα έλεγες να πάμε για ένα καφέ σαν άνθρωποι το σκ; Μην βιαστείς ν’ απαντήσεις...»

.....................................................................................................................................

Μια ηλιαχτίδα στα γκομενικά μου πριν εκπνεύσει το τρισκατάρατο 2008; Και η μακροσκελής λίστα με τα ΑΠΡ; Ας μείνει στο ράφι πλάι στους κουραμπιέδες. Κάθε πράγμα στο χρόνο του...




Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Η στιγμή της αλήθειας




Λέτε τελικά να καταφέρω να συναντήσω τον δικό μου Άδωνι ;;;;
Λέτε αυτός να είναι ο Άντρας ο Σωστός;;;

Τα Ταρώ δεν βοήθησαν και πολύ, ούτε το φλιτζάνι αλλά θεωρώ ότι το μπλε φορεματάκι με τις τιραντούλες θα βοηθήσει περισσότερο.
Α, και το μακιγιάζ! Φιλενάδα, έκανες δουλειά όχι αστεία! Με βλέπω στον καθρέφτη και με φτύνω τόση ώρα! Καλέ, μέχρι ζυγωματικά απέκτησα που άλλες πάνε και δίνουνε περιουσίες ή κάνουν εξαγωγές δοντιών για να τα αποκτήσουν (μαμά μουυυυυυυυ – μη μου τα λέτε αυτά, δεν θα αντέξω άλλη inside πληροφορία), τέτοια μαστοριά η φιλενάδα μας κορίτσια!
Και έμαθα και πώς λέγεται η τεχνική... κάτσε να δεις, πώς το 'πε... α! φωτοσκίαση κορίτσια. Το Α και το Ω για να είστε σούπερ χοτ στο επόμενο ραντεβού.
[Ρε συ, μήπως να δίνουμε το τηλέφωνό σου από τα μπλόγκ μας για επαγγελματικό μακιγιάζ; Θα θησαυρίσεις!]

Στο θέμα μας τώρα και πολύ ντρέπομαι που το ομολογώ αλλά τα 'χω κάνει πάνω μου αυτή τη φορά. Τον θέλω σαν παλαβή. Κι ας μην τον ξέρω πολύ καλά.
Όσο περνάει η ώρα τόσο ιδρώνω από την αγωνία και μου φαίνεται τσάμπα θα πάει και το μακιγιάζ και η ωραιότατη μασκούλα που φόραγα τόσες ώρες. Κλειστοφοβία κόντεψα να πάθω με τη μαλακία στη μάπα και το αποτέλεσμα; Αν δεν έπεφτε η μακιγιαζάρα, το ίδιο και το αυτό. Τεσπα.

Αλλά εντάξει μην ανησυχείτε κορίτσια. Και θα πουδραριστώ και θα προσέξω τί θα φάω και θα πάρω και το λιπ κλος μαζί μου. Όλα θα τα κάνω, όλα! Μέχρι που σαβούριασα 2 ολόκληρα σάντουιτς για να μην πεινάω καθόλου και να φάω σαν “κυρία” στο ραντεβού. Ξέρετε, εκείνες τις γκουρμεδάτες πιατάρες με την ελιά στη μέση και τις ρίγες από σοκολάτα γύρω – γύρω (ewwwww).
Αν και με ξέρω εγώ, από το άγχος τίποτε δεν θα έτρωγα έτσι κι αλλιώς.

Ουφ ουφ ουφ!!! Φτάνει η ώρα....


Αυτό ήταν.
Είμαι έτοιμη.

Ο Θεός βοηθός!
(...και ο Ερμής και η Αφροδίτη)



Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Μητέρα, μανούλα, μαμά...




Guyz, κομμάτια μου την κάνατε την Ουρανίτσα μου.
Έκανα βλέπετε τη βλακεία και τη φώναξα να της δείξω το videακι της Μυρτώς κι εκεί που γελούσε και χαιρόταν και κούναγε το κεφάλι, ξαφνικά ακούει τη Μυρτώ να λέει όλα αυτά τα καλά για κείνη και μου πατάει κάτι κλάματα... πίκρα, σας λέω.
Γμτ, είναι πολύ ευσυγκίνητη τώρα τελευταία, μερικές φορές την πιάνουν τα κουλά της και μου ζητάει συγνώμες στο άσχετο, που με άφησε να με μεγαλώσει η γιαγιά μου. Δεν σας το έχω πει το κουλό ε; Ναι, η Ουρανία ήρθε και με άφησε στην γιαγιά μου όταν ήμουν 5 και ξαναγύρισε όταν ήμουν 14. Πηγαίνα καλοκαίρια στην Αστόρια, τρελή ζωή, Αστόρια - Πέραμα μία δεκαετία, Ολυμπιακή Αεροπορία με καρτελάκι γύρω από τον λαιμό μου, στα αζήτητα. Τεσπα, είχαμε χοντρά θέματα οι δυο μας όταν ήμουν στην εφηβεία.
Το τι βασανιστήρια της έκανα, δε λέγεται. Μαζί με την κλασική επανάσταση που κάνουμε όλες σε αυτή την ηλικία με έπιασε και μια κακία, άλλο πράγμα. Κατάμαυρο το κάρμα μου σου λέω!

Όποτε άκουγα «όχι» από το στόμα της, άρχιζα τις μπηχτές - μα κάτι μπηχτές βράστα - για τότε, όταν ήμουνα πιτσιρίκι που με παράτησε με τη γιαγιά και τον παππού κι έτρεχε στις Αμερικές. Και τι μάνα είσαι εσύ, που ποτέ δε με ήθελες, που δε μ’ αγαπάς, που θα φύγω κι εγώ να πάω να βρω τον πατέρα μου… και ό,τι πιο χοντρό μπορείς να φανταστείς.

Κι από τύψεις; Ουδεμία my friends! Εντελώς καλά με τα μέσα μου ήμουν τότε. Τραβάγαμε έναν καυγά και την επόμενη ημέρα, σα να μη συνέβαινε τίποτα, ήμουν πάλι όλο γλύκες. Κι εκείνη όλο και χειρότερα. Μέχρι που κάναμε μια γερή συζήτηση ένα βράδυ και κατάλαβα τι χοντράδες είχα ξεστομίσει.
Φυσικά, ακόμα τα έχω τα παραπονάκια μου αλλά κι εκείνη προσπαθεί πολύ και της το αναγνωρίζω. Α, ρε Ουρανίτσα!
Κερασμένο το ποστάκι μανούλα.

p.s. Νικητάκο, θέλεις πόλεμο; Το διάβασα το τελευταίο ποστάκι σου και πίστεψέ με ΔΕ θέλεις να σου απαντήσω, παρεκτός κι αν θες πάλι την ***επιστημονική*** μου συμβουλή για κάνα γκομενάκι. :P



Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Romeo & Juliet




Και αυτό κυρίες και κύριοι, ήταν ένα love story που ΔΕ θα ξανασυναντήσετε ή το πιθανότερο, το πιο κοντινό που θα φτάσετε ποτέ σε μια τέτοια αγάπη είναι ως voyers… κοινώς ματάκηδες.
Τι; Χάσατε το άρλεκιν της κολλητής μου με τον Βικ; Τρεχάτε τώρα κι ελάτε μετά να μου πείτε ότι οι άντρηδοι είναι γουρούνια και αναίσθητοι κι ένα σωρό άλλα. Όχι κυρίες μου, ΔΕΝ είναι όλοι έτσι. Ο Βικτωράκος πήρε την πασούλα, έκανε τα μαγικά του και έριξε μια γκολάρα ΝΑ! Το ματσάκι έληξε και το σκορ είναι οριστικό:
Άντρες – Γυναίκες : 1-1

Αχ τι ταιριαστά που είστε ρε γαμώτο! Πόσο πολύ σας ζηλεύω, όχι να τα βλέπουν αυτά μερικές μερικές που έλεγαν ότι θα χωρίσετε και ότι ο Βικ δεν αγαπάει τη φίλη μου.
Πάτε καλά ρε; Εδώ μιλάμε για ΤΟΝ έρωτα, τόσο καιρό τους ζω από κοντά, σαν παλαβοί κάνουν και οι δύο. Ειδικά την εποχή που έμαθε η Μυρτώ ότι ο Βικ θα έφευγε Αγγλία δεν ξεκόλλαγε από πάνω του, ένα μήνα είχα να τη δω.

Κωλόπαιδα, εγώ το ήξερα ότι τελικά θα τα ξαναβρείτε. Όσες φορές κι αν σας έριχνα τα Ταρώ, πάντα έβγαινε από πάνω σας ένας Ήλιος ΝΑ! Ούτε μία φορά δεν είδα κάτι που να επισκιάζει τα αισθηματικά σας, τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβρη. Αλλά μη μου αγχώνεστε, τώρα που με έχετε εύκαιρη, λίγο πριν μπει ο νέος χρόνος τα ξαναρίχνω και βλέπουμε και για μετά.
Ρε λέτε να πω και στην Έλενα να ρίξει μια ματιά στους χάρτες μας;
Χμμμ… ωραία ιδέα….ίδωμεν… :)




Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Begging you!




Έλα ρε φίλε, τι αγγούρι που είσαι κι εσύ, δηλαδή τι άλλο πρέπει να κάνει το κοριτσάκι για να ενδώσεις; Μόνο καντάδα που δεν ήρθε να σου κάνει, όλα τα άλλα τα έκανε. Και πίστεψέ με, αυτά που δεν έχεις δει είναι πολύ περισσότερα. Κι έχει κι εσένα να το παίζεις ακόμα βαρύ πεπόνι!
Όχι πες μου, πού θα βρεις άλλη να σ’ αγαπάει τόσο πολύ ώστε να κάνει τέτοια δημοσίως, μόνο για την πάρτη σου; Σε παρακαλώ ρε φιλαράκι, ξέχασέ το και τελειώνετε μ’ αυτήν την αηδία! Έχει πλαντάξει η Μυρτώ και πραγματικά δεν ξέρω πια πώς να την συνεφέρω! Μέχρι κι ο Νικήτας, ναι το σιχαμένο κωλόπαιδο, την λυπήθηκε.

Έλα ρε Βικ, τέλειωσέ το αυτό το θέατρο και για να δεις τι φίλη είμαι, σου υπόσχομαι να σου στέλνω ΦΕΤΑ στην Αγγλία, 3 φορές το μήνα! :)

Please?
Ppppplease?
Pppppleaseeeeee?


υ.γ. @ Χαρά: Καλά ρε κοριτσάρα μου, για όνομα, πού στο καλό πήγες και βρήκες τόση κουλτούρα και μου κόλλησες και την άλλη; Είναι δυνατόν τώρα που η Μυρτώ είναι τόσο πολύ ευάλωτη, να μου την τρελαίνεις με θεατρικά και Κοκτώ και δενξέρωγωτι αυτοκτονικά;
Σκέψου το λιγάκι, είναι σα να δίνεις υποβρύχιο σε διψασμένο. Είναι δυνατόν να μην του ανοίξει την πόρτα;
Βάλε της εκεί πέρα κάνα μονόπρακτο του Σεφερλή να παίξει και σου λέω εγώ τι χαρούμενη θα είναι μετά!

Μυρτούλι μου, μη στεναχωριέσαι. Άσε τα θέατρα και τις αηδίες. Ο Βικ θα γυρίσει. Εγώ στο λέω. Θα τον αλαλιάσω στη φέτα σου λέω! :)



Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Η σέξι κολλητή μου!




Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω!!!!!
Αυτά κανονικά τα κάνω εγώ και με κράζετε και με λέτε τσουλάρα και μου κάνετε και κήρυγμα μετά! Ε, λοιπόν φιλενάδα σου αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!
Όταν το αποφασίζεις είσαι πολύ σέξι και έτσι κυρίες και κύριοι, επιβεβαιώνεται η θεωρία μου ότι όλες κρύβουμε μια τσουλάρα μέσα μας =)

Ρε συ, τι κούκλα που είσαι; Α, ρε Βικ τυχερέ! Μιλάμε ουρές θα κάνουν οι γαμπροί μετά από αυτό κι άντε να τους κρατήσεις τώρα. Και μη νομίζεις ότι δε ξέρω τι λέω, ήδη έχω το πρώτο κρούσμα στα χέρια μου. Χεχε…

Καθόμουν που λες στο υπολογιστάκι μου, το rss κοιμόταν, πού να ξέρω ότι ανέβασε νέο βιντεάκι η Μυρτώ; Ε, κι εκεί που χάζευα κι εγώ στο msn, ξαφνικά μπαίνει ένα παιδί απ΄ τη σχολή και μου λέει, η dikiasou.com, κολλητή σου δεν είναι; Ναι του λέω εγώ. Θα της πεις, μου λέει, ότι τη γουστάρω και ότι είναι η πιο σέξι γκόμενα που έχω δει ποτέ μου; Και να παρατήσει τον τελειωμένο που έχει, τέτοια κουκλάρα κι αυτός τρέχει στις Αγγλίες ο ξενέρωτος; Κόκκαλο εγώ. Τι λες παιδί μου του λέω; Ε, άντε να δεις το τελευταίο clip της και θα καταλάβεις, μου λέει.
Έμεινα. Λέω, δε μπορεί η Μυρτώ, η Μυρτούλα, το Μυρτάκι μου να ανέβασε κάτι… σέξι!!! Εδώ τη λέξη «σεξ» της ξεστομίζω και κοκκινίζει. Τρεις μπύρες έχω πιει για να το εμπεδώσω. Χαχαχα!!! Μερικούς ανθρώπους τους έχεις στο μυαλό σου κάπως και όταν δεις μια καινούργια πλευρά τους… μπλοκάρεις.
Τι γαμάτη φίλη που έχω!!!! Μυρτώ μου, το μόνο που μένει είναι σου βρούμε έναν μάνατζερ. Τέτοια επιτυχία οι γόβες σου. Ναι, κι αυτές σχολιάστηκαν αλλά θα στα πω από κοντά.
Μεγάλη επιτυχία σου λέω!

p.s. πάει και τελείωσε. Από «καφετζού» θα ονομάσω το μπλογκ μου «Η φίλη της dikiasou.com» μπας και έρθει κι από ‘δω κάνας καλός. Κλαψ!



Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Ναι λοιπόν, είστε ρόμπες




Αγαπητή Μπάρμπι της κακιάς ώρας και μελαχρινή ανορεξικιά ΜπίμπιΜπο να 'στε καλά, γελάσαμε πάλι. Χο χο χο.
Υποκλίνομαι βαθιά στην πρωτοτυπία, το χιούμορ και την εξυπνάδα σας! Ο Μποράτ πρέπει να 'χει αυτοκτονήσει μέχρι τώρα.

Να σας πω ρε κορίτσια, έτσι όπως σας κόβω, πρέπει να σκυλοπαιδευτήκατε για να βγάλετε τέτοιο αριστούργημα!
Αλλά χαλάλι με τέτοιες ιδέες που μου δώσατε!!!

[Λοιπόν, έχω ήδη στο κεφάλι μου το σκηνικό. Βασικά τον Νικήτα θα τον παίξω εγώ (ίδιος σωματότυπος γαρ. Κλαψ)]

Είναι βράδυ, η πλάση ησυχάζει και ο Νικήτας όπως πάντα, κλεισμένος στην τουαλέτα. Μία ώρα, δύο ώρες, τρεις ώρες...
Έρχεται ο Οράτιος. Περιμένει υπομονετικά. Κάθε τόσο πηγαίνει στη μαμά στην κουζίνα και τη ρωτά πότε θα βγει ο γιόκας της απ΄ το μπάνιο.
Εκείνη, απαντάει πάντα το κλασσικό: “άστο το μωρό μου, θέλει το χρόνο του”. Α, δεν το ξέρατε; Η μανούλα τον αποκαλεί “μωρό μου”. Αχαχαχχχχχ!!!

Λέω αμέσως μετά να βάλω και τους διαλόγους που κάνει με τον μπαμπά, όταν είναι κλεισμένος στο μπάνιο πολλή ώρα... ή μήπως να μην τους βάλω;

Ε Νικητάκο;
Τί λες;
Ό,τι μου πεις, θα το κάνω! Σου χαλάω εγώ χατήρι;

υ.γ.1 Μεταξύ κατεργαρέων, ειλικρίνια “κορίτσια”!

υ.γ.2 Τί, δεν το είδες ακόμα; Μπες να δεις χάλια!
Μαμά μουυυυυυυυυυ!!!



Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Mania's mana ksanaxtipa




Η Ουρανία προβληματίστηκε από τα βίντεο της Μυρτώς και την κουβέντα περί σχολών και προτείνει να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα κι άραχνα. Ιδού τι μου έγραψε:

Παιδιά καλά κάνετε και γκρινιάζετε για τα πανεπιστήμια αλλά κάπου we miss the point. Συνέχεια χάνουμε το point της παιδείας. Στην Αμερική είχα φίλους που τέλειωναν το πανεπιστήμιο και ήταν χρεωμένοι και κουρασμένοι. Και φανταστείτε δεν τους άρεσε καθόλου αυτό που έκαναν. Ούτε έγιναν σοφοί. Αλλά δεν είχαν την επιλογή να μην πληρώσουν, όσοι σπούδαζαν έπρεπε να δουλεύουν ή να φτωχαίνουν. Και αυτό ισχύει ακόμα και για τα δημόσια, που στην Αμερική τα πληρώνεις. Έτσι είναι το κράτος εκεί. Απλά τα δημόσια είναι φθηνότερα από τα άλλα. Οι καθηγητές τους δουλεύουν σαν τρελοί αλλά χωρίς ουσία. Τους κρίνουν με το κομμάτι, λες και δουλεύουν σε εργοστάσια. Δεν ενδιαφέρει η ποιότητα, τους ενδιαφέρει να κάνουν τόσες δημοσιεύσεις το χρόνο, να πάνε σε τόσα συνέδρια. Να έχουν ένα καλό ranking for its own sake, για μούρη ρε παιδιά. Τι άλλο να σας πω.. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ σοβαροί επιστήμονες που κάνουν και research και διδάσκουν. Και θέλουν κι αυτοί να αλλάξουν τα πράγματα. Μιλάνε ελεύθερα στο μάθημα, κάνουν διάλογο, δεν σκέφτονται α να μην πω αυτό να μην πω το άλλο. Να τα έχω καλά με τις παρατάξεις, με τους συναδέλφους, να ανέβω στην ιεραρχία. Είναι τίμιοι και μορφωμένοι, μη νομίζετε ότι στην Αμερική και στην Αγγλία όλοι θα είναι έτσι. Απλά εκεί για να μπεις στην τάξη του professor να τον ακούσεις, πρέπει να είσαι φοιτητής του, θα πρέπει να είσαι πλούσιος δηλαδή. Έχουμε μια ελευθερία και δικαιώματα που δεν βρίσκεις στα ξένα συστήματα. Το χειρότερο είναι που οι καθηγητές εδώ χάνουν την όρεξή τους, γιατί το περιβάλλον ακόμα και οι ίδιοι οι φοιτητές είναι τρομερά reactionary. Γι' αυτό πολλοί προτιμάνε να φεύγουν έξω τελικά. Και όσοι δεν φεύγουν περιορίζονται από το σύστημα, τη γραφειοκρατία, τα κολλήματα των υπολοίπων. Θα πρέπει να ορίσουμε ξανά την ελευθερία στο πανεπιστήμιο...



Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Ελάτε μια βόλτα από τα ΤΕΙ




Αγαπητές μου σουσουράδες,

ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΑΧΑΡΙΣΤΕΣ !! Θέλετε μήπως να κάνετε μια βόλτα από τα ΤΕΙ Αθήνας, να δείτε τί εστί βερίκοκο;; Ε, ε;!

Άιντε τώρα.. Πού είναι σαν τη Β' Λυκείου εκεί μέσα και μάλιστα ΤΕΕ! Ξέρεις, μηχανάκια απ΄ έξω : 2χρονα, τρίχρονα, μαγκιά-κλανιά, φουυυυυυλ στις πατσουλογκόμενες και στους κάγκουρες κάθε είδους. .. Αυτά, η πλειοψηφία βέβαια. Γιατί είμαστε και άπειροι κι έχουμε κι από όλα. Έχουμε “καλλιτέχνες” (γραφίστες, φωτογραφία, εσωτερική διακόσμηση) έχουμε αντρίλα (ηλεκρονικάριους, μαθηματικό, τεχνολογία τροφίμων), έχουμε θηλέων (αισθητικούς, μαιευτική, νοσηλευτική), αυτιάδες έχουμε (διοίκηση μονάδων υγείας, βιβλιοθηκονομία, δημόσιας υγιεινής) και trendy έχουμε (διοίκηση επιχειρήσεων, εμπορίας και διαφήμισης), όλα τα χουμε! Ένας αχταρμάς εκεί μέσα, ό,τι να 'ναι βλέπεις, σαν τους φαντάρους ένα πράγμα: αποκάλυψη!

Καλά για την ανοργανωσιά τους και τους καθηγητές δε σχολιάζω.. Εγώ στο τουριστικών επιχειρήσεων ξέρετε τί μαθήματα έχω;; Κοινωνία Αναψυχής(;) , Μαζική Παραγωγή Φαγητών(;), Προγραμματισμός Ταξιδιού(;) , Υπηρεσία Ορόφων(!!!)..
Άφήστε με ήσυχη! Αλλά να σου πω κάτι; Αφού έτσι έχει η κατάσταση εκεί μέσα, να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα δε μ' ενοχλούν τα κόμματα. Τέλοσπάντων εκεί βρίσκεις μια εξυπηρέτηση. Πάρε το πρόγραμμά σου, πάρε τα SOS, κάνουν και κανένα πάρτυ, εμένα δε μ' ενοχλούν.. Τί θα ‘πρεπε να περιμένω δηλαδή;

Τα ακούει και η Ουρανία όλα αυτά που περνάω στη σχολή και δε με πιστεύει! Έχει λέει και το αμερικάνικο σύστημα τα στραβά του. Στα αμερικάνικα πανεπιστήμια πάντως όλοι το λένε, δεν είναι δύσκολο να μπεις είναι όμως άπειρα δύσκολο να βγεις. Εκεί παίρνει πτυχίο όποιος πραγματικά διαβάζει και ξέρει το αντικείμενό του και όχι όποιος αποστήθισε καλά στις Πανελλήνιες και μετά έγινε πετυχημένο κομματόσκυλο. Ά, ρε Ουρανίτσα! Ό,τι και να λες εγώ ξέρω ότι και ένα βουνό λεφτά θα έδινα για να σπουδάσω στα πανεπιστήμια της Αμερικής. Άστο, μεγάλη κουβέντα και έχω διάβασμα. Ουφ.



Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Να τ' άστρα... να κι ο Νικήτας!




Εμ, άμα σου λέω εγώ ότι οι πλανήτες σε κάνουν ό,τι γουστάρουν τον κώλο σου να χτυπάς κάτω, εσύ αρχίζεις τη μουρμούρα για επιστήμες, τεχνολογίες και άλλα βαρετά σκεπτικιστικά. Μέχρι δηλαδή να έρθει από πάνω σου ο Άρης, η Αφροδίτη ΚΑΙ ο Δίας και να τα γυρίσεις όλα τούμπα!

Στο' πα, δεν είναι να παίζεις με αυτά τα πράγματα μικρέ και καλά θα κάνεις να παίρνεις κάνα πλανητικό ραπόρτο γιατί δε σε βλέπω καλά ούτε εσένα ούτε τους υπόλοιπους Καρκίνους.

Άτσα και βιντεάκι τώρα ο Νικητάκος! Και τί βιντεάκι δηλαδή, μιλάμε για ΚΟΡΥΦΗ έτσι;

Άσχετο: αυτός ο Οράτιος μια χαρά γκομενάκι μου κάνει και ΔΕ θέλω να υποθέσω γιατί μου τον έκρυβες τόσο καιρό μικρέ, εντάξει; Κανόνισε την πορεία σου και πράξε τα δέοντα. Ξες εσύ.

So, αυγοχρωμόβομβες; Τί τέλεια ιδέα! Αλλά για πες μου ρε συ, εγώ δηλαδή που έχω κάτι τοιχάρες ΝΑ στο πίσω μπαλκόνι στο Μπουρνάζι, πόσα ρημαδοαυγά πρέπει να γεμίσω για να δω λίγο χρώμα στη ζωή μου (sic) ;

Μήπως, λέω μήπως, να πάρω όπως είναι τον κουβά και να τον ρίξω μπας και δω μια χαρούμενη μέρα;
Αν και τώρα που το σκέφτομαι, έχω καλύτερη ιδέα. Τί θα 'λεγες να πεις στον Οράτιο να έρθει δυο... τρία... τέσσερα απογεματάκια να με βοηθήσει με τα αυγά, που ξέρει κιόλας την τέχνη;

Μόνο ενημέρωσέ με από πριν να τζάσω την Ουρανία γιατί εκτός που θα είναι στα πόδια μας, θα φρικουλιάσει άμα δει τί σκοπεύουμε να κάνουμε.
Στον τοίχο εννοώ. ;)



Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Το κράξιμο της διπλανής πόρτας




Απίστευτο! Το υπόσχομαι όσα χρόνια ξέρω τη Μυρτώ δεν την έχω ξαναδεί ποτέ έτσι. Ποτέ όμως! Και την έχω πετύχει σε άπειρους καυγάδες με το μικρό, τί λέω, ποτέ δεν ήταν στα καλά τους μεταξύ τους. Λες ρε παιδί μου και πρόκειται για δύο παιδιά με διαφορετικούς γονείς, διαφορετική ζωή, διαφορετικές αντιλήψεις που κάποιος με το ζόρι τα έβαλε να ζουν κάτω από την ίδια στέγη για τιμωρία. Τέτοια απόσταση.

Ούτε που μπορεί κανείς να φανταστεί το χάσμα. Ούτε κι εγώ μέχρι να καταλάβω καλύτερα τη σχέση τους και να πάρω τις αστρολογικές αναλύσεις τους στα χέρια μου. Μόνο τότε είδα το πόσο ΔΕΝ ταιριάζουν. Λες κι έκατσε το Σύμπαν κι έχωσε τον έναν στη μια γωνιά, τον άλλο στην άλλη και τους είπε “κύριοι τώρα πάρτε φόρα και γίνετε μπίλιες”. Κάτι τρυπάρες ΝΑ σας λέω! Τέτοιο πράμα.

Αλλά ρε Νικήτα, εσύ όμως αυτή τη φορά το ξεφτίλισες. Μερικές φορές χαίρομαι που δεν έχω αδέλφια γιατί φαντάσου τώρα να θες να κάνεις τα μύρια όσα στο μπάνιο ΣΟΥ και να 'ρχεται το σκατό και να σου κάνει κατάληψη.
Όχι, πες μου βρε ζώον δηλαδή, τί ήθελες τόση ώρα εκεί μέσα;
Να φτιάξεις το μαλλί; Αχαχαχχχ!!! Κι άντε, να το πιστέψουμε. Μα είναι δυνατόν ΑΥΤΟ το μαλλί να έχει υποστεί φτιάξιμο ποτέ στη ζωή του;
Ή μήπως ήθελες να κάνεις μασκούλα για τα σπυράκια; Ή θες να πιστέψω ότι ετοιμαζόσουν για γκομενίτσα;

Όχι, δηλαδή βρες μου έναν λόγο που να στέκει κι εγώ θα το δεχτώ. Αλλά να μου μπαστακώνεσαι εκεί μέσα και να αφήνεις τη φιλενάδα μου απ΄έξω και να φτάνει στο σημείο να υστεριάζει αυτό ειναι ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ. Πάει και τελείωσε.-

Υ.γ. Έλα κοριτσάκι, ηρέμησε. Άμα θέλεις έρχομαι για παρεΐτσα. Αρκεί να λείπει το βλαμένο γιατί άμα το πιάσω στα χέρια μου μετά απ΄όλα αυτά, τον έλιωσα.



Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

OMG OMG!!!




Η μανούλα μου σε video στο party του Obama και είναι θεά !!!!

yeyyyyyyy :D

UPDATE: ok, αυτό είναι ό,τι πιο συγκινητικό έχει γραφτεί ποτέ για τον Obama.
Από τον Michael Moore. :')



Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

wow!





Αστρολογικό αφιέρωμα στους bloggers!!!!

αχαχαχαχαχχχχ!!!

(μη μου δίνετε ιδέες μέρες που 'ναι!)




Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Mania's mana calling..

Hey everyone......hey Manitsa thanks for letting me be here.. εδώ Ουρανία, η μαμά σου.

Υου are fun, είμαι πολύ περήφανη μάνα, its one cool blog you have going here. Πλάκα έχετε που τσακώνεστε για τα άστρα. Εγώ φταίω που η Μανίτσα νομίζει ότι όλα μπορεί να τα μαντέψει. Δεν έπρεπε να την αφήνω να διαβάζει τα βιβλία μου περί μέλλοντος, να της λέω ιστορίες για άλλους κόσμους αντί για παραμύθια όταν ήταν μικρή, και να την αφήνω από εδώ και από εκεί με κόσμο που μόλις γύρισε από Ινδίες...

Πάνω από όλα, δεν έπρεπε να την αφήσω με την δικιά μου την ΜΑΜΑ. Την κα “Να Σου Πω Τον Καφέ Σήμερα” ΜΑΜΑ μου. Αλήθεια, έτσι ακριβώς ήταν η μάνα μου...γνωστή σε όλο το Πέραμα...... τη θυμάμαι όπου και να είμαστε να θέλει να πει το χέρι, τον καφέ, το κάτι της σε οποιονδήποτε άμοιρο ήταν θύμα, αφού την ήξεραν άσχετες στα κομμώτρια και καφέ.

Αnyway, το ξέρω, η Μανίτσα μου το έχει πάρει αυτό από την gaga της. Όταν την πρωτοέφερα Αθήνα να μείνει με την gaga έπρεπε να το είχα σκεφτεί....Τι μου ήρθε να αφήσω το παιδί μόνο του με μια καφετζού, τόσα χρόνια. / Αφού χρόνια που την έβλεπα μόνo τα καλοκαίρια στην Αστόρια την έβλεπα να ρίχνει χαρτιά για το πότε θα γυρίσω να την πάρω, 11 χρόνων κοπέλα...θυμάμαι να βάζει τα κλάμα η κακομοίρα όταν τα χαρτιά της έλεγαν πως δεν θα γυρίσω / Ε, πέρασαν τα χρόνια...και ήρθα, λίγο αργά μα ήρθα. Και φυσικά και δεν μπορώ ως μαμά να σας πω την γνώμη μου για τα χαρτιά... fun is the only god I know, να το βάλουμε έτσι.

Τώρα ως προς τον Ομπάμα, τι να σας πω.....για εμάς τους ελληνοαμερικάνους είναι μεγάλο πράγμα οι εκλογές στην Αμερική. Ο Ομπάμα κάνει μεγάλη διαφορά....εγώ έχω ζήσει την Αμερική όταν όλοι ελπίζαμε σε κάτι καλύτερο, το '70, ήταν μαγικές στιγμές, ....
Οur country is in major s... δεν είναι αστείο, δεν υπάρχουν δουλειές, έχουν χαθεί λεφτά, μολύνουμε συνέχεια το περιβάλλον, πολεμάμε τους πάντες.. Ούτε είναι αστείο να βγει μία αντιπρόεδρος κατά των εκτρώσεων, φαντάζομαι μία Αμερική με κοριτσάκια μονό σαν την Τζούνο...

Και ναι, εάν ο Ομπαμα βγει θα πάνε καλύτερα όλα αυτά, έστω και συμβολικά. Έχει πλάκα εδώ στην Ελλάδα που όλοι με βρίσκουν cute, είναι υπέρ του Ομπάμα αλλά όχι μαύρους στη ζωή τους, άλλα όταν η Μανίτσα τα είχε με ένα παιδί που ήταν απο την Αφρική είχαν τρελλαθεί οι μαμάδες των συμμαθητριών μου να με παίρνουν τηλέφωνο.
Τhey were like: μα κυρία Πολύζος τι πράγματα είναι αυτά, μένει στην πλατεία Βικτωρίας ο νεαρός και δεν έχει πατέρα. Και εγώ ήμουν “hallo ούτε η Μάνια”.

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Σικάγο γίναμε!

Ε ντεπουτάρισα! Ε !@ ! Μεγαλεία! Τύφλα να έχει η Αλίκη. Ευτυχώς που το κάθισμα σταυροπόδι χαρίζει. Χαρίζει τρελά. Και σκηνοθετικά όμως ε? Αυτά είναι πλάνα. Κούκλα την έβγαλα την δικιά σου. Της πάνε και πίσω τα μαλλιά.
Παρένθεση: είναι μεγάλη υποκρίτρια η φίλη μου που σας λέει ότι δεν της αρέσουν τα ταρώ, με έπρηξε να της τα ξαναρίξω, 6 φορές. Όπως με έχουν με έχουν πρήξει και οι μέσα...οι φίλοι της Ουρανίας.

… μεγάλα γεγονότα σήμερα αλλά και κουτσομπολιό…χεχε!
Σας γράφω από το δωμάτιό μου γιατί με έχουν κυριολεκτικά εξορίσει από το υπόλοιπο σπίτι αυτές τις μέρες. ΔΕ φαντάζεστε τι χαμός γίνεται μέσα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ με την Ουρανία και τους φίλους της!!! Ούτε το επιτελείο του Ομπάμα να ήταν, όλη μέρα opinion polls, ποσοστά και άγιος ο θεός. Ένας τρελός χθες, μου ζήτησε να του ρίξω τα ταρώ για κάθε κρίσιμη πολιτεία. Εν τω μεταξύ εδώ και μέρες έχουν ξεκινήσει τις ετοιμασίες για το βράδυ των εκλογών, δεν έχω καταλάβει ακριβώς που θα το γιορτάσουν αλλά φτιάχνουν σημαιάκια και μπανεράκια.

Άντε να τελειώσουν οι κωλοεκλογές γιατί έχει πάθει υστερία η Ουρανία με όλο αυτό. Επίσης, δε μπορώ να καταλάβω γιατί ανησυχεί αφού ο τύπος κερδίζει. Ούτε μπορώ να καταλάβω γιατί νομίζει η κακομοίρα ότι ο Ομπάμα θα τα αλλάξει όλα για την Αμερική. Εδώ ο κόσμος καίγεται....Γι’ αυτό δε της λέω πολλά πολλά για αυτά που βλέπω στα Ταρώ για την Αμερική κι όλα αυτά τα άσχημα που δείχνουν τα χαρτιά ότι θα συμβούν εκεί. Χειρότερα κι από τα χρηματιστήρια. Ομπάμα ξεΟμπάμα, κατά διαόλου θα τους πάνε τα πράγματα. Μόνο τα εκατομμύρια άστεγους να δεις δηλαδή, φτάνει. Είδατε χθες που τα ‘ριξα στο σπίτι της Μυρτώς και δε βγαίνει ο Ομπάμα; Αποφάσισα όμως, ότι παίζει να κάνω λάθος γιατί με έστειλε η Ουρανία και πήρα πρόβλεψη και από την Έλενα Ευγενικού για τον Ομπάμα(!). Κυριακή μεσημέρι, άλλη όρεξη δεν είχε γυναίκα, να ασχολείται με τις αμερικανοεκλογές της έλειπε. Τέλος πάντων, να 'ναι καλά, η Έλενα συμφωνεί με τα opinion polls και λέει πως θα βγει.
Ή μάλλον… μισό… θα σας κάνω paste όλη την πρόβλεψη να γουστάρετε…

“Εδώ και πολλούς μήνες η υφήλιος δέχεται έναν βομβαρδισμό πληροφοριών για την προεκλογική εκστρατεία στις Η.Π.Α.. Πρόσωπο αυτής της εκστρατείας αδιαμφισβήτητα ο Μπάρακ Ομπάμα. Στον αστρολογικό του χάρτη φαίνεται πως είναι ένας χαρισματικός ρήτορας και ηγέτης και έχει το πακέτο για να διαχειριστεί μια αυτοκρατορία που βιώνει την μεγαλύτερη κρίση από δημιουργίας της. Θα έλεγα πως είναι περήφανος και ισχυρής θέλησης άνθρωπος αλλά ταυτόχρονα μυστικοπαθής. Θέλει στη ζωή του τη δράση και την ένταση και γενικά του αρέσουν οι προκλήσεις. Τον ηγετικό του ρόλο θα τον υποστηρίξει με πάθος και δεν θα διστάσει μέχρι την ημέρα των εκλογών να δώσει μάχη. Έχει ζήλο και αγάπη για τη ζωή και το ρόλο του τον αναλαμβάνει με πάθος θέλοντας τίμια σαν γνήσιος Λέοντας να κερδίσει τη μάχη.
Ο Ομπάμα έχει διάθεση να εργαστεί και με κάθε τρόπο να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Κάποιες στιγμές τόσο στους αντιπάλους όσο και στους συμμάχους του φαίνεται πως κάνει μεγαλεπίβολα και ίσως ανυπόστατα σχέδια. Ο Χειμώνας του 2008 όπως και το καλοκαίρι του ίδιου έτους δείχνει να δέχτηκε ισχυρά πυρά, να αισθάνθηκε έστω και προσωρινά κούραση και εγκατάλειψη από στενό περιβάλλον, αλλά ο δρόμος που έχει επιλέξει έχει μία πορεία που τον περιμένει ακόμα πολύ δουλειά.
Η μάχη των Εκλογών φαίνεται να του δίνει εξουσία αλλά το Δεκέμβρη του 2008 όπως και Αύγουστο με Σεπτέμβριο του 2009 θα πρέπει να επιβληθεί, να τακτοποιήσει θέματα που αφορούν στρατιωτικές επιχειρήσεις, την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και θα δεχτεί χτυπήματα κάτω από τη ζώνη από Βιομηχάνους και ανθρώπους με οικονομική ισχύ. Η δράση του θα μπορέσει να αποδώσει καρπούς και μακροπρόθεσμα οφέλη για την κοινωνία και οικονομία των ΗΠΑ λίγο πριν λήξη το 2010…”
Τούμπες θα κάνει η Ουρανία απ΄ τη χαρά της μόλις τα διαβάσει! Και όχι τίποτα, αλλά πήγε και πήρε κάτι ρούχα για τη μεγάλη μέρα, μιλάμε ΘΕΑ!!! Κι έχει και μια σωματάρα άλλο πράγμα! Σε τίποτα δεν της έμοιασα, τι αδικίαααααα. Γμτ, πάντως είναι πολύ περίεργο να έχεις θεογκόμενα μαμά. Ζηλεύω και λιγάκι με όλους αυτούς που την περιτριγυρίζουν, πώς να τους δώσω να καταλάβουν ότι τη θέλω μόνο δικιά μου δικιά μου δικιά μουυυυυυυυυυ.

Λες να της κάνω κάνα βουντού, κάνα τσι, να της ρίξω τίποτε μαγικά φίλτρα στο τσάι της να μη μου ξαναφύγει ποτέ, ποτέ ποτέ;;;;

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Βαρέθηκα να τσακώνεστε, έρχομαι από εκεί..




Έεεεελα ρε παιδιά με τις κόντρες σας! Βρε αγόρι μου, χαλάρωσε, δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα! Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία είναι η αδελφή σου που έχει blog και μάλιστα videoblog. Άσε που είναι και καρακουκλάρα. Εγώ στη θέση σου θα καμάρωνα!

Άκου, κακός εφιάλτης! Ξέρεις τι είναι αληθινά κακός εφιάλτης; Το ότι έπεσαν τα χρηματιστήρια και η μάνα μου η κακομοίρα μάλλον θα χάσει τις οικονομίες τις στις Η.Π.Α. Και η κολλητή της θα χάσει το σπίτι της. Ο «έξω» κόσμος είναι χάλια και όχι εδώ «μέσα».

Τι σε πείραξε δηλαδή; Και ωραία τα λέει και όμορφη είναι (με το υπέρτατο ροζ μπλουζάκι που της πάει τρελά!!!) και επιτέλους βρήκε κάτι να κάνει τώρα που το αμόρε της είναι μακριά. Κι εσύ αντί να την εμψυχώσεις, την κράζεις κιόλας; Δηλαδή τι θα προτιμούσες, να είναι κλεισμένη στο δωμάτιό της, να μαυρίζει και να μας λέει μου λείπει ο Βίκτωρας - μου λείπει ο Βίκτωρας;

Μυρτώ μην ακούς τίποτα και κανέναν. Μια χαρά τα πας. Τόσο καλά, που ζήλεψα τώρα κι εγώ μ’ αυτή τη φάση του videoblog. Γιατί δε λέω, καλό είναι το blogάκι μου αλλά αν κάποιος δε δει την ομορφιά μου σε όοοολο της το μεγαλείο, πώς θα κρίνει; Εάν δε δει τις ματάρες μου, τις ποδάρες μου, εεε… οκ, ας μαζευτώ λιγάκι. :)

Αυτό που ήθελα να πω είναι πως τo videoblog σου είναι σούπερ, ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω!!!!! Αν δεν έρθεις φιλενάδα να μου δείξεις πώς να κάνω κι εγώ τέτοια video και πώς να τα ανεβάζω, να τα ξεχάσεις τα αγαπημένα σου σκουλαρίκια, εκείνα που μου ‘φτιαξε η Ουρανία. Ούτε που θα τα ξαναδείς. Σε βοήθησε η Χαρά με τα χρώματα ε , χαραμίζεται αυτό το κορίτσι που δεν έγινε καλοτεχνίτισσα.

[Χεχε. Είμαι σίγουρη ότι μόλις διαβάσεις αυτές τις γραμμές, ειδικά το σημείο «σκουλαρίκια» θα γουρλώσεις τα μάτια, θα βουτήξεις το κινητό και θα με παρακαλάς γονατιστή να έρθεις να μου δείξεις. νια νια νια νια].

Πωωωωωωωωωω αγχώθηκα τώρα. Μυρτώ να έρθω να βγω στο μπλογκ σου μήπως? Πάω να κάνω ενυδάτωση, να κάνω αποτρίχωση, άντε να ρίξω και τα Ταρώ! Πώς θα με δει έτσι το Πανελλήνιο… τι λέω, ποιο Πανελλήνιο…. πώς θα με δει όοοολος ο κόσμος σ’ αυτά τα χάλια;;;;; Καταλαβαίνετε φυσικά πως δεν θα ακούσετε από εμένα λογοτεχνίες και θέατρα όπως η φίλη μου, έτσι;

Τρέχω guyz! Τα λέμε ξανά πολύ σύντομα, άλλωστε αγαπητοί μου αναγνώστες, σύντομα θα έχετε την σπάνια ευκαιρία να με θαυμάσετε σε όοοοολο μου το μεγαλείο! Εάν και το πιο πιθανό είναι ότι θα πάρω την κάμερα από τα χέρια της φίλης μου και θα κρυφτώ από πίσω, αφού δεν αντέχω το γυαλί να τραβάω τουλάχιστον εγώ τα πλάνα!

p.s.: Έρχομαι από εκεί. Η μέρα των Ταρώ σήμερα :)



Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Να είχα το θάρρος σου (γιατί ο φακός παχαίνει!)




Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί αναγνώστες του blog Kafetzou, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω…. ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ!
ΥΕΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!
Δεν το πιστεύω!!!
Κοριτσάρα μου, τόσο καιρό σε παρακαλάω να ανοίξεις μπλογκάκι και ξαφνικά μου λες να μπω εδώ και τί βλέπω ρε θηρίο;;;;; Όχι μόνο έχεις καταφέρει να φτιάξεις ολόκληρη blogάρα καταμόνη σου, αλλά αντί για σκέτα ποστάκια έχεις κάτσει κι έχεις φτιάξει και δικά σου video;;;
VideoBlog εσύ;;;; Με έχεις κατακουφάνει φιλενάδα, μπράβο!

Όπου να ’ναι δηλαδή, θα μας πεις ότι ξέρεις να μαγειρεύεις κιόλας. :P
Μ’ αρέσει που σου ‘λεγα ότι θα σε βοηθήσω εγώ να το ανοίξεις και να βάλεις links. Χαχαχα!
Όχι, να τα βλέπουν μερικοί μερικοί που μας το παίζουν geeks και κομπιουτεροτέτοιοι! Κύριοι, δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ που μπορεί να σταματήσει μια γυναίκα και δη Κριό με ωροσκόπο Ιχθύ. Πάει και τελείωσε.-

Λοιπόν Μυρτούλι, το videάκι σου ήταν ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ! Και η φωτογραφία του Βικ τέλεια (βασικά επειδή η ροζ κορνίζα είναι δικό μου δώρο. Χαχαχα)!

Περιττό να σου πω, ότι το 'χω στείλει σε όοοοολους τους φίλους και γνωστούς, να δούμε αν θα τολμήσει κανείς να μας ξαναπεί ότι είμαστε άσχετες από τεχνολογία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τα' πες και τέλεια!
Θα δεις, θα φτιάξουμε σούπερ παρεάκι στα blogs και ξέρω ότι έχεις πάαααρα πολλά να πεις. Καιρός να δουν και οι υπόλοιποι τι θησαυρός είσαι και γιατί είσαι κολλητή μου!
Να σου πω, δε λέμε και στα κορίτσια να ανοίξουν μπλογκάκια να τα λέμε κι από εδώ; Σούπερ θα είναι να είμαστε συνέχεια μαζί ε;

Εξομολόγηση: μεταξύ μας, είχε περάσει κάποια στιγμή από το μυαλό μου η ιδέα του videoblogging, να ανεβάζω βιντεάκια δηλαδή, αλλά φοβόμουν ότι έχω παραπανίσια κιλά και πως θα με κράξουν όλοι…
Ξέρεις, συνηθισμένοι από την τηλεόραση και τα κλιπ οι περισσότεροι, θα περίμεναν να δουν τη Ναόμι και θα τους έβγαινε η Μπρίτζετ (ναι ρε, η Μπρίτζετ Τζόουνς – νταξ’ εγώ είμαι πιο αδύνατη φυσικά).
Το βλέπω και από τη σχολή. Όλοι τους είναι πολύ σκληροί με την εμφάνιση των κοριτσιών. Λαμπάδα σε θέλουνε και είναι ικανοί πλέον να ξέρουν πότε η κυτταρίτιδά σου είναι 1ου και 2ου βαθμού! Εμείς φταίμε που τους ξεστραβώσαμε και τώρα μας τη λένε κι από πάνω!
Φαντάσου λοιπόν τρομάρα που είχα, όταν σκέφτηκα να ανεβάσω βιντεάκι μου και γιατί κατέληξα σε κείμενα! Βέβαια, τώρα πήρα θάρρος! Χωρίς να το ξέρεις με βοήθησες να ξεπεράσω ένα από τα μεγαλύτερα κόμπλεξ μου.
Γι’ αυτό είναι τελικά οι φίλες ρε! Λαβ για!

So, μια μεγάλη αγκαλίτσα και καλή αρχή. :)

Υ.Γ.: Γιούπι πάω να σε βάλω στα links μου!!!



Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Τα... πόσα;




Σήμερα είναι η μέρα μου! ΜΟΥ ΜΟΥ ΜΟΥ!
(ούτε γελάδα δε θα 'κανε έτσι αλλά τέλος πάντων :D )
Γουέλ μη περιμένεις απολογισμούς και συναισθηματισμούς τέτοια μέρα, ούτε να κάτσεις να σκεφτείς ευχές, ομορφόλογα, ναζήσειςμανίτσακαιχρόνιαπολλά κι άλλα βαρύγδουπα άυλα. Εγώ είμαι πρακτικός άνθρωπος. Σιγά τώρα μη σε βάλω σε κόπο να σκεφτείς δύσκολες ευχές. Μου φτάνουν δυο μικρές απλές κινησούλες σου που παρόλο που δεν σου φαίνονται να έχουν την αξία και την βαρύτητα μιας ευχής, εγώ στ' ορκίζομαι θα τις εκτιμήσω διπλά. Σκορπιός αφού.
Και για να δεις τί καρδιά είμαι, δε θα χρειαστεί να ψάξεις καθόλου. Σου έφτιαξα μια λίστα με πολύ εύκολα μικρά δωράκια να τα έχω και να σε θυμάμαι:
Τί ψυχή έχει ένα παπουτσάκι, λίγα ψωρογυαλάκια, ένα τόσο δα λαπτοπάκι κι ένα lego αυτοκινητάκι;; Όσο μικρά κι αν σου φανούν, μη σκοτιστείς για παραπάνω, εμένα μου φτάνουν.

Παρακαλώ.

:P


Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Κόμμα(τος)




Κι έχεις κι απ΄την άλλη τα σιχαμένα στη σχολή να κάθονται να σου μιλάνε με τις ώρες μπας και γραφτείς στο κόμμα τους. Κι όταν τους ρωτάς τη μοναδική λογική ερώτηση που σου 'ρχεται στο μυαλό όταν πρόκειται να πάρεις μια τέτοια απόφαση ζωής “και για να 'χουμε καλό ρώτημα, τί ζώδιο είναι το κόμμα σου και ο αρχηγός του;” σε κοιτάνε σα χάπατα και μετά ρωτάνε τί εννοείς!

Εννοώ ρε καμένο, πότε ιδρύθηκε το κόμμα σου, ποιος ήταν ο κύριος πλανήτης την περίοδο εκείνη, τί σόι άνθρωπος είναι ο αρχηγός σου, τί ωροσκόπο έχει, πόσο καιρό έχει να σε πηδήξει γκόμενος, τέτοια πράγματα, πρακτικά, καθημερινά. Αρχίζουνε μετά τα ζωάκια το κήρυγμα περί ωριμότητας και πραγματικής ζωής και προβλημάτων των νέων και άλλα... σοβαρά.

Εγώ να σου πω την αλήθεια μου γουστάρω να τα τσιρτσιρίζω τα κομματοβαρεμένα. Και γιατί κύριε να μην κάτσω να πιστέψω τους πλανήτες και να κάτσω να πιστέψω τί είπε ένας κυριούλης 500 χρόνια πριν; Και γιατί παρακαλώ εσένα σου φαίνεται εξωφρενικό που πιστεύω ότι σε επηρεάζει ο ανάδρομος Ερμής και δε θα μου φανεί εμένα θεότρελο να μπινελικώνεστε όοοοολη μέρα για την αμφισβήτηση ΜΙΑΣ φράσης στο ιερό πολιτικό βιβλίο του τάδε; Γιατί δε πιστεύεις ότι η αύρα σου είναι πιο μαύρη απ΄ το χάλι σου για να πιστέψω εγώ ότι εσύ θες το καλό μου; Γιατί δηλαδή, εγώ το κακό σου θέλω; Για να γίνω μέλος σας τους λέω, θα κάτσετε να σας διαβάσω το φλιτζάνι. Όχι μου λένε. Οχιά τους λέω.

Το αποτέλεσμα; Τώρα γύρισα σπίτι γιατί κόλλησαν τόσο άσχημα που μέχρι τον αστρολογικό χάρτη τους με βάλανε και τους έφτιαξα. Σε μία, πήγαμε στην τουαλέτα του μαγαζιού και της έριξα και τα Ταρώ. Χα! Που θα μου το παίξουνε εμένα σοβαρές και δε θα τσιμπήσουνε άμα τους τάξω γκόμενο πάνω στη βδομάδα! Μία μάλιστα μου το 'πε καθαρά. Πες μου Μάνια μου ότι θα κάτσει η φάση με τον Κ. και χέστηκα και για το κόμμα. Εγώ γι' αυτόν γράφτηκα αλλιώς χέστηκα.

Έτσι είναι φιλενάδα, απλά πράγματα, πρακτικά, καθημερινά.



Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Κουτσομπολιό




Πω πω περιπτωσάραααααα!! Όταν σου λέω ότι άμα κάνεις στραβή έστω και σε ένα μυρμήγκι, τα σύμπαντα στη στήνουνε στη γωνία, ακούνε όλα όσα λες, σε παρακολουθούν και αρκεί μία τόση δα μαλακιούλα ώστε μια ωραία μέρα να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου, εσύ δε με πιστεύεις!

Τί νόμιζες, ότι ολόκληρο σύμπαν και πλανήτες δε θα διέπονταν από το Δίκαιο και το Σωστό; Πόσες φορές δεν έχεις δει να τιμωρούνται αισχρά κάποιοι που κάποτε σε πειράξανε; Θα μου πεις, κι οι άλλοι; Αυτοί που δεν τιμωρήθηκαν; Υπομονή θα σου πω. Εσύ κυρία με Κ κεφαλαίο κι άσε το σύμπαν να τους στρώσει (… ή άσε το μυαλό τους να τους στρώσει – μερικές φορές βλέπεις δε χρειάζεσαι νομοτέλειες, αν κάποιος έχει ανεπαρκή εγκέφαλο ΔΕ γίνεται να μη τη φάει κάποτε τη φόλα και να μάθει μια και καλή).


Πάμε τώρα στο δια ταύτα γιατί χωρίς παραδείγματα εγώ δεν:
Έμαθα ότι μια γνωστή μου που ας τη λέμε Μαρία και η αδελφή της, ας τη λέμε Μαρία2 με δύο χρόνια διαφορά μόνο, φλέρταραν χωρίς να το ξέρουν το ίδιο αγόρι, ας τον λέμε Μανώλη και ο Μανώλης τα έφτιαξε και με τις δύο χωρίς να ξέρει κι αυτός τίποτα και οποία ειρωνεία, συναντήθηκαν χθες βράδυ και οι τρεις τους έξω από το σπίτι του Μανώλη που έκανε τον άρρωστο και στις δύο γκόμενες για να βγει με φίλους του. Ουφ. Οι δύο αδελφές λέει δεν πρόλαβαν να πουν κουβέντα γιατί ο Μανώλης έξαλλος τις διαολόστειλε φωνάζοντας ότι του την στήσανε, ότι είναι ανώμαλες, ότι αυτός είναι σοβαρός και άλλα φοβερά. Έφυγαν τα κορίτσια και ο κύριος ξεκίνησε τη βόλτα του σα να μην τρέχει τίποτα.

Και ξέρεις τί έγινε μετά; Τον τρέχανε στα νοσοκομεία όπου έμεινε 10 μέρες στην εντατική γιατί μέθυσε και την έπεσε σε κοπέλα που συνοδευόταν.

Τί μας λέει αυτό; Ότι άμα το παίζεις πηδίκουλας και άνετος, είτε από τα σύμπαντα θα το βρεις είτε από την κεφάλα σου, πάντως μια φορά θα το πληρώσεις ακριβά. Βέβαια εάν πάσχεις από οξεία ανεγκεφαλίτιδα παίζει να την πληρώσεις ακριβότερα αλλά όλα αυτά έχουν να κάνουν με τη θέση των πλανητών, την αύρα, τον ωροσκόπο και το ζώδιό σου, μη τα ξαναλέμε να χαρείς.

[Πάντως μένω σε γειτονιά – θησαυρό άμα μιλάμε για τελείως άκυρες καταστάσεις!]

***katina mode off***

:P




Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Χυλοπιτάκηδες




Γιατί να μου καταστραφεί ΚΑΙ αυτό το σουκου μου λες; Γιατί;;;;

Είμαι στο κρεβάτι, έχω 38 πυρετό, το κεφάλι μου ετοιμάζεται για απογείωση (αν κρίνω από το θόρυβο), ζεσταίνομαι και κρυώνω ταυτόχρονα και η μάνα μου κάθε τρεις και λίγο έρχεται να μου πάρει το λάπτοπ απ΄τα χέρια, λες και έμεινε κάτι άλλο να κάνω κολλημένη εδώ μέσα. Και να σου πω το χειρότερο; Είχα ραντεβού!

Αλλά υπάρχει και ακόμη χειρότερο. Ο Π. που θα βγαίναμε μαζί δεν με πίστεψε ότι είμαι άρρωστη και μου είπε κατάμουτρα ότι δε χρειάζεται να κρύβομαι γιατί είναι προφανές πως τον αποφεύγω. Και πριν λίγο στο Facebook έγραψε στο status του “μη με ξαναενοχλήσεις άρρωστη”.

Ξέρεις τί έκανα μόλις το είδα; Πήρα το κινητό, το έδωσα στη μάνα μου και της είπα να με τραβήξει μια φωτογραφία έτσι όπως είμαι, στα μαύρα μου τα χάλια, με τα χαρτομάντηλα τριγύρω, με τα άπειρα ποτήρια χαμομήλια και τα τήλια και με τις χοντροπιτζάμες και τις κάλτσες από πάνω μέχρι το γόνατο – μια οπτασία σου λέω. Και του το έστειλα. Και ξέρεις τί απάντηση πήρα; “Δεν το ήξερα ότι μπορούσες να είσαι ΤΟΣΟ καλή ηθοποιός”.

Είναι μερικοί τύποι ρε παιδάκι μου που άμα βάλουνε μια βλακεία στο κεφάλι τους, ο κόσμος να χαλάσει ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ να δουν την αλήθεια. Δε θέλουν, πώς το λένε; Είναι χαρούμενοι που κατέχουν την αλήθεια που γέννησε ο ανύπαρκτος εγκέφαλός τους. Σου λέει, “πότε θα κάτσω να ξανασκεφτώ; Ας κρατήσω το μοναδικό προϊόν σκέψης που κατάφερα και κανείς στον κόσμο δε θα μου αλλάξει γνώμη”. Πάσο.

Φιλενάδα, σου 'χω συμβουλή: Αντί λοιπόν να κάθεσαι να χαλάς το χρόνο σου, βγάλτους αληθινούς να γουστάρουνε κιόλας, να γλιτώσεις κι εσύ από τις διεστραμμένες εμμονές τους! Ηθοποιό με νομίζεις φίλε μου; Ηθοποιός από σήμερα η Μάνια.

Και ξέρεις κάτι σιχαμένο κωλόπαιδο;
Αύριο, μεθαύριο που θα είμαι καλά ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ θα φας χυλόπιτα!

Α, μα πια!



Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;




Βλέπω ρε γμτ τώρα στην τιβι τόσα παιδιά σε αυτά τα talent show που πάνε να δείξουν τη φωνή τους και ΑN έχουν καλή φωνή και ΑN είναι εμφανίσιμα και ΑN έχουν “όλο το πακέτο” sic και ΑN τα επιλέξουν, και ΑN αντέξουν ένα σωρό βασανιστήρια που τα λένε “μαθήματα” sic και ΑN προκριθούν στο τέλος θα πάρουν ένα συμβόλαιο.
Μα πού ζούμε; Στα χρόνια της γιαγιάς μου που έστελνε φωτογραφίες στην Αυστραλία μπας και πετύχει κάναν καλό γαμπρό ή στην εποχή της Βουγιουκλάκη που ζούσες το όνειρο της Σταχτοπούτας εάν τύχαινε και σε έβλεπε κάνας μπατηράκος παραγωγούλης;

Μιλάμε είναι εντελώς παράλογος αυτός ο τρόπος σκέψης. Εννοώ, είναι χιλιάδες φορές ευκολότερο ενώ έχεις μπροστά σου έναν υπολογιστή να πατάς ένα κουμπί και ό,τι ταλέντο θεωρείς πως έχεις να το δείχνεις όποτε, όπως και όσο θέλεις σε όλο τον κόσμο. Έχοντας τέτοια επιλογάρα είναι ποτέ δυνατόν να πηγαίνεις με τα λεφούσια και να ρισκάρεις να γίνεις ρόμπα;
ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;

Και να πω ότι κανείς δεν τα έχει καταφέρει με το ίντερνετ, εδώ λέμε τα μισά συγκροτήματα μοσχοπουλάνε μέσω myspace και εμείς ακόμη στη λίθινη εποχή;
ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;

Με ενοχλεί που ενώ υπάρχουν γύρω μας χιλιάδες τρόποι να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα εμείς κολλάμε στην πεπατημένη μόνο και μόνο από συνήθεια. Είναι άκρως εκνευριστικό.
Είναι... όπως τα κραγιόν. Τόνοι κραγιόν πωλούνται στα μαγαζιά τη στιγμή που όλες ξέρουμε ότι τα μολύβια χειλιών έχουν πιο ζωηρό χρώμα, κρατάνε πιο πολλές ώρες, δε λιώνουν και δεν ενοχλούν τ' αγόρια. Εκεί όμως εμείς. Επειδή ντε και καλά τόσα χρόνια μάθαμε ότι τα κραγιόν είναι για τα χείλια. Ε, όχι ρε παιδιά.

[Και το γαλάκτωμα σώματος είναι για ενυδάτωση αλλά το 'χεις δοκιμάσει ποτέ αντί γι' αφρό ξυρίσματος; Θαύματα κάνει φιλενάδα! ;) ]

Από που τ' άρχισα και πού το 'φτασα πάλι η άτιμη ε;



Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Δεν είμαι καλάαααα




Χρειάζομαι επειγόντως να μου στείλετε ένα σύννεφο θετική ενέργεια να 'ρθει να κάτσει πάνω απ΄το κεφάλι μου μπας και ξεκατσικωθεί η γκαντεμιά. Έχω τέτοιο πονοκέφαλο που τάβλιασα τρεις ξεματιάστρες. Μέχρι και την Σουζάνα, μια φίλη της μαμάς που είναι διάσημη για το ξεμάτιασμα με το λάδι!

Πιστεύεις στο μάτι; Κάπου είχα ακούσει έναν μεγάλο γιατρό να λέει ότι πιστεύει στο ξεμάτιασμα και όχι στο μάτιασμα γιατί λέει έχει μεγάλη σημασία η αυθυποβολή. Εννοούσε δηλαδή πως άμα δεις μια γκαντέμω και νομίσεις ότι με το που θα σε κοιτάξει θα πάθεις πονοκέφαλο, ε θα τον πάθεις.
Διαφωνώ κάθετα. Εγώ άμα τύχει και πετύχω μία συγκεκριμένη που ξέρω ότι είναι μάγισσα και πονοκέφαλο παθαίνω και ζαλάδα παθαίνω και μια φορά είχα σκουντουφλήσει κιόλας και είχα φάει τα μούτρα μου. Ούτε τρία λεπτά δεν την είχα δει και όλα μαζί τα 'παθα. Τώρα δεν περνάω μπροστά από το σπίτι της στη γειτονιά γιατί δεν το 'χω σε τίποτα να με φάει κάνα τρένο. Που δεν έχουμε τρένα δηλαδή, αλλά σίγουρα άμα τη δω την κακίστρω είναι ικανή να ξετροχιάσει τρένο απ΄τη Λαμία και να το σταματήσει πάνω μου. Τέτοια κακία σας λέω.

Σήμερα όμως, δεν ξέρω τί φταίει. Ούτε τη μάγισσα συνάντησα, ούτε καμιά άλλη. Ρε, τώρα που το σκέφτομαι λέτε να φταίει το μανάρι που μου την έπεσε στη σχολή; Ήρθε ένα τυπάκι στα καλά καθούμενα και άρχισε γλύκες στο άσχετο. Τί ωραίο παιδί που είσαι, πότε θα βγούμε, θα έρθεις αύριο στη σχολή και τέτοια.

Φτου! Πώς δε το σκέφτηκα, αυτός με μάτιασε! Το βρήκα. Και τον λένε Σταύρο. Γιεγιεγιεγιε πάω να πάρω τη Σουζάνα να με ξεματιάσει με το όνομά του! Όταν ξέρεις το όνομα αυτού που σε μάτιασε αμέσως λύνεται το μάτι! Τώρα θα πιάσει αμέσως!!!

Υ.γ. Σταύρο, είσαι μεγάλη σαύρα, δεν έχεις καμία ελπίδα για date μετά από τέτοιο μάτι.

πις



Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Όλοι έχουν μια γνώμη...




Το κακό με τα κορίτσια της ηλικίας μου είναι ότι σχεδόν κανείς δε μας παίρνει στα σοβαρά και όταν έρθει εκείνη η αποφράδα στιγμή που δε πάει άλλο και πρέπει να ακούσουν τη γνώμη μας, τότε πέφτουν απ΄ τα σύννεφα. Λες και είμαστε τόσο καιρό στην ηλικία των 5 και μόλις είχαμε μια ευφυή αναλαμπή. Τέτοιες χαρές κάνουνε. Ό,τι κι αν πούμε τους μοιάζει πυρηνική φυσική. Νομίζουν όλοι βλέπετε, ότι είμαστε τίποτα Μπρίτνεϊ να πάμε να γκαστρωθούμε με τον πρώτο τυχόντα που παντρευτήκαμε στο τρίμηνο ή ότι δε κάνουμε τίποτα άλλο όλη μέρα απ΄ το να ντυνόμαστε ή να βαφόμαστε!

Όχι σας λέω, τα βασικά τα ξέρουμε και έχουμε και συγκεκριμένη άποψη. Μόνο που επιλέγουμε να μην την πούμε γιατί πολύ απλά κανείς δε μας ρωτά. Ήρθε κανείς να με ρωτήσει για το θρύλο και δε του 'πα; Ήρθε κανείς να μάθει τη γνώμη μου για την κρίση των Χρηματιστηρίων; Θέλει κανείς να του κάνω ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης;
Όοοοχι, όλοι θέλουν να μάθουν πώς θα τα πάνε φέτος στα αισθηματικά τους, πότε θα 'χουν ανάδρομο, τί χρώμα είναι η αύρα τους και πώς πάει το τσι.
Αλλά θέλετε δε θέλετε εγώ θα τα πω – γιατί άλλωστε έκανα το μπλογκάκι μου νομίζετε;

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
1. σε ένα... δύο... τρία τέρμινα θα έχουμε εκλογές
2. τα χρηματιστήρια μια θα ανεβαίνουν, μια θα πέφτουν
3. ο θρύλος θα σαρώσει φέτος
και τέλος, αχ πολύ τέλεια είναι τα καρώ που γέμισαν οι βιτρίνες. Όλα θα τα πάρω, όλα! :P



Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Όλα κι όλα!




Κι ενώ μερικές φορές το bloggin σου δίνει την ψευδή εντύπωση ότι μιλάς... εεε... γράφεις στο βρόντο, είναι μερικές άλλες που είσαι σίγουρη ότι κάποιοι εκεί έξω σε διαβάζουν, κάποιοι που έχουν νοιώσει τουλάχιστον μια φορά το ίδιο με σένα και ασυνείδητα προσπαθείς να συντονιστείς μαζί τους, να “πιάσεις” την ενέργεια που σου στέλνουν να “δεις” την αύρα τους... και τη βλέπεις. Όχι μόνο αυτή. Ίσως να βλέπεις και πολλά περισσότερα απ΄όσα ήθελες.

Και μετά λες άει σιχτίρ ρεμάλια που εγώ κάθομαι και σας αναλύω τα αστρολογικά μου, σας δίνω τα φώτα μου στο γνώθισεαυτόνκαισεκείνον, σας ανοίγω τα μάτια με τις γνώσεις μου κι εσείς ανταποδίδετε με γκομενιακά mail τύπου “έλα να δεις το φλιτζάνι μου”, “θέλεις να ενώσουμε τις αύρες μας” και άλλα χαριτωμένα. Καλά, τσίπα δεν έχετε πάνω σας;

Πείτε μου, είναι δυνατόν ΌΛΟΙ να ψάχνετε γκόμενα; Κι εντάξει οι ψηλοί, μελαχρινοί, αθλητικοί τύποι με πράσινα μάτια. Αναγνωρίζω ότι εσείς χρίζετε μιας κάποιας πιο σοβαρής αντιμετώπισης διότι οι πλανήτες σας μια ισορροπία την έχουν. Μια ταραχή όσο να πείτε, μπορώ να την καταφέρω. Μα και οι άλλοι; Οι... ανισόρροποι; Οι.. απλοί; Οι... καθημερινοί; Ε, όχι κύριοι! Τί μας περάσατε, έχουμε και προδιαγραφές εμείς τα ποιοτικά μπλογκάκια.

Λοιπόν για να τελειώνουμε. Έχετε όλο το δικαίωμα να στέλνετε mail αλλά όχι χωρίς φωτογραφία, αστρολογικά δεδομένα, γκομενιακό βιογραφικό και μια μικρή περιγραφή της μητέρας σας. Α, και το Ε9 (τελευταίες αστρολογικές ανακαλύψεις έδειξαν ότι το Ε9 σχετίζεται άμεσα με την Αφροδίτη των ανδρών, πράγμα άκρως χρήσιμο εάν θέλετε να κάνουμε σοβαρή δουλειά).

p.s: μη δίνετε σημασία, χοντρολάλησα απ΄το διάβασμα. :)



Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Eleooooooooooossssssssssssssssss




Συγνώμη, αλλά πάντα το είχα απορία: Υπάρχει κάποια εκεί έξω που να έχει βγει πρόσφατα με αγόρι Δίδυμο και να της άρεσε; Ή έστω με σκέτο αγόρι; Ή μάλλον, γενικά, έχει βγει καμιά σας πρόσφατα και να της άρεσε; Όλοι κλαίγονται αυτές τις μέρες – και μαζί κι εγώ. Σιγά που δε θα ακολουθούσα δηλαδή.
Πολύ θα ήθελα να μάθω πώς είναι και τα δικά σας γκομενιακά γιατί τώρα τελευταία αρχίζουν και κλονίζονται οι αστρολογικές μου πεποιθήσεις. Είναι λέει ο Ανάδρομος Ερμής που φταίει για την έλλειψη αυτοπεποίθησης που με βαράει αλλά πραγματικά πείτε μου, περνάτε καλά;

Δεν γίνεται ΟΛΟΙ να είμαστε μέσα στη μαυρίλα τόσο μα τόσο πολύ!

Επίσης υπάρχει κανείς εκεί έξω που να έχει γονείς της προκοπής και συγκεκριμένα μάνα της προκοπής; Που να μην την έχουν πιάσει τα τρελά της δηλαδή, που να μην είναι συνέχεια χαρούμενη, που να μη λέει να σταματήσει να μιλάει και να θέλει να μάθει τα γκομενιάκα μου;

Επίσης, υπάρχει κανένας τρελός που να του αρέσει αυτός ο κωλόκαιρος; Που να ψοφάει για πρωτοβρόχια - πού τί στο διάολο πρωτοβρόχια είναι αυτά, μιλάμε αν αυτά είναι τα πρωτο-βρόχια της χρονιάς όπου να 'ναι θα σκάσει ο Νώε να μας μαζεύει έτσι όπως πάμε.

Επίσης, μήπως ρίξατε καμιά ματιά στις νέες κολεξιόν να μου πείτε κι εμένα πώς στο διάολο φοριούνται τα τόσα κωλοπράσινα και ειδικά τα κυπαρισσί που έχουν πάει και τα έχουν χώσει όπου βρήκαν και σας ορκίζομαι πως άμα ξαναδώ κυπαρισσί θα ξεράσω;

Τέλος, μαζεύτε ρε σεις κάποιος αυτήν την τρελή την υποψήφια της Αμερικής... την πώςτηνλένε, αυτήν την κακομοίρα με τα κακομοιρογυαλιά της που μας τα 'κανε μόδα και η κάθε τρελομουρλάρω στη σχολή πήγε και τα παράγγειλε και μου είναι όλες σαν κατσιασμένες κουκουβάγιες με μπατομπούκαλα! Δεν καταλαβαίνω απ΄όλα πάνω της, τα γυαλιά βρήκανε να αντιγράψουνε; Θα μου πεις πάλι καλά, φαντάζεσαι να πηγαίνανε όλες να γκαστρωθούν σαν την ανήλικη κόρη της; Αν και δε το βλέπω απίθανο με τα γκαγκά στη σχολή μου, τα γυαλιά μια φορά είναι μπαζόγυαλα.-
Ουφ, τα 'πα.

Αααααα όλα κι όλα! Δε φταίω εγώ, ο Ερμής φταίει. Οι μούτζες σας προς τα πάνω και ελαφρώς δεξιά. Μη τις φάω και τσάμπα δηλαδή. :)

πις (ed)



Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Kαλές πράξεις :)




Δεν τη μπορώ αυτή την βροχή, μου έχει καταστρέψει τελείως την κοινωνική μου ζωή δύο βδομάδες τώρα! Δε βγήκα ούτε το προηγούμενο σουκου (ντάξ' βγήκα αλλά έφαγα γερή βρόχα, καταστράφηκε μαλλί και μακιγιάζ, οπότε αποφάσισα ότι δε πιάνεται) και τώρα διαβάζω ότι ΚΑΙ αυτό θα ρίχνει καρεκλοπόδαρα! Πάει το σαββατάκι μου, πάει και το ξώπλατο φορεματάκι μου που ούτε μία φορά δεν πρόλαβα να φορέσω. :(

Πέρα όμως από τα στραβά και άδικα αυτού του κόσμου (έριξα κι έναν καυγά σήμερα στο Μετρό, άσε ούτε να το θυμάμαι δε θέλω) έχω να σας πω ότι είμαι πολύ πολύ χαρούμενη. Κολλητάρι μου πια η ζυγαριά. Έδειξε 500 ολόκληρα γραμμάρια κάτω και ΔΕΝ είναι χαλασμένη γιατί αποφάσισα να διασταυρώσω τα κιλά μου και στη ζυγαριά του κυρ νίκου του φαρμακοποιού. Μοντελάκι θα γίνω, σας το λέω! Όχι που δεν είμαι δηλαδή, ο κυρ Νίκος μου το ΄πε πως τσάμπα κάνω δίαιτες αλλά εγώ δεν ακούω κουβέντα.
Άσε χριστιανέ μου, έχω μάτια και βλέπω πώς είμαι. Και στόμα έχω που δεν έλεγε να σταματήσει να μασουλάει όλο το καλοκαίρι. Κι έχεις και τη μάνα μου να μου λέει τι κουκλάρα που είμαι και πόσο σέξι... άσε ρε μαμά, όλες τα ίδια λέτε και γινόμαστε σα φάλαινες και άντε μετά να πιστέψεις ότι δε χάλασε η ζυγαριά!

Ο κυρ Νίκος ο φαρμακοποιός πρέπει να είναι γύρω στα.... - γέρος ρε παιδί μου, απ΄αυτούς που είτε 60 τους πεις είτε 90, το ίδιο κάνει – ήντα του που λες, και μου είπε για κάτι καινούργια καλλυντικούλια που έφερε. Προσπαθούσε ο κακομοίρης να μου πει για τη μάσκαρα και δεν ήξερε πώς λέγεται και μετά ήθελε να μου δείξει και το μέηκ απ αλλά πήγε να το ανοίξει και του 'κανε την ποδιά κώλο.

Τί βάζουνε γέρους ανθρώπους να πουλήσουνε καλλυντικά; Ευκαιρία λέω να ξεβάψω το κάρμα μου, τον έκατσα κάτω και του άρχισα το μάθημα:
- αυτό λέγεται μάσκαρα και είναι για να βάφεις βλεφαρίδες.
- α, τσίνορα δηλαδή...
- Τί τσίνορα καλέ, βλε-φα-ρί-δες!
- αααα έτσι τις λένε τώρα... και το άλλο;
- αυτό είναι κονσίλερ
- κον... δύσκολο είναι, κάτσε να το γράψω να το θυμάμαι... να, πάρε χαρτί και γράψτα εσύ. Θα τα μάθω απ΄έξω μετά.

Κι έκατσα που λες, και του 'γραψα ό,τι καλλυντικό υπάρχει και δεν υπάρχει. Του έδειξα σε ποιο σημείο του χεριού να βάζει μέηκ απ στις πελάτισσες να το δοκιμάζουν, τί χρώματα, όλα του τα 'μαθα. Μου είπε ότι σε έξι μήνες βγαίνει στη σύνταξη και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με όλα αυτά όσο μπορεί αλλά κουράστηκε πια.
Όταν λέει είναι στα κλεισίματα το μαγαζί να πάω να μου τα δώσει όλα τα καλλυντικά. Τί να τα κάνει αυτός, δεν βρίσκει αγοραστή να το πουλήσει το μαγαζί και θα τα μοιράσει όλα. Βασικά ερείπιο είναι το φαρμακείο αλλά το λυπήθηκα το γεροντάκι.
Ούτε τί ζώδιο είναι ήξερε να μου πει. Του το βρήκα όμως. Είναι Κριός. Του είπα ότι σίγουρα θα βρει αγοραστή, θα έχει τον Κρόνο τότε από πάνω του και όλα θα του πηγαίνουν πρίμα.

Έριξε ένα χαμόγελο... δεν του 'φευγε απ΄το πρόσωπο, τεράστιο σου λέω!
Εγώ ξέρω ότι μπορεί να μην το πουλήσει δηλαδή αλλά μέχρι τότε θα γελάει και θα ελπίζει, κι αυτό είναι μεγάλη δουλειά. Ήθελα να του πω ότι και τα ερωτικά του θα έχουν άνοδο εκείνη την περίοδο αλλά μετά σκέφτηκα ότι ο Κρόνος μπορεί να είναι πολύ καλός αλλά δεν κάνει και θαύματα... πού ξέρεις όμως... το αποφάσισα.... αύριο θα πάω να του το πω τελικά.
Κυρ Νίκο μου θα του πω, τα άστρα το λένε καθαρά: θα βρεις γκόμενα.

Ή που θα φάω μπούφλα ή που θα του καρφωθεί το χαμόγελο για πάντα. Χεχε!


πις



Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Παλιοχαρακτήρες




Αμάν πια με αυτό το κωλοίντερνετ. Μπαίνεις να ρίξεις μια ματιά στο ζώδιό σου, να κάνεις μια ψυχανάλυση, να δεις το χαρακτήρα σου, να κάνεις μια ενδοσκόπηση βρε παιδάκι μου, ένα γνώθισεαυτόνπωςτολένε. Ε, και αρχίζεις να τρως τα χαστούκια το ένα μετά το άλλο. Τα χαρακτηριστικά λέει, μιας Σκορπίνας είναι η πίστη, το πάθος, η παρατηρητικότητα και ο δυναμισμός. Απ΄την άλλη λέει, τα “κουμπιά” μας είναι η ζήλεια, η εμμονή, η καχυποψία και ο χειρισμός των άλλων.

Πού πας και τα γράφεις αυτά χριστιανέ μου; Με ξέρεις κι από χθες; Ήρθες στο σπίτι μου και δε σε κέρασα ένα καφεδάκι, σου φέρθηκα ποτέ άσχημα, σε ζήλεψα; Όλα αυτά τα κακά εγώωωωωωωωωω;
Ε, και μετά έρχεται η κολλητή και μου λέει να μην τα παίρνω τοις μετρητοίς όλα αυτά, γενικότητες είναι, μα ρε φιλενάδα για τις Σκορπίνες λέει, για μένα είναι, πώς να μη το πάρω προσωπικά;

Σε έναν αστρολόγο μια φορά, του είχα στείλει και mail. Τι λε ρε φίλε του λέω που είμαι εγώ κυνικιά; Και ποιος σου είπε ότι ζηλεύω, ε; Ε; Τα φτιάξαμε και σου 'πα εγώ να μη πας βόλτα με τους φίλους σου; Σου 'κανα εγώ ποτέ σκηνή; Τα μάσησε ο τύπος, έλεγε κάτι για Ουρανούς και Πλούτωνες, τα ψιλομπουρδούκλωσε και το 'σκασε μετά το παραμύθι: “θες να βγούμε για έναν καφέ να σου κάνω προσωπική ανάλυση; Δε θα σε χρεώσω” μου λέει.
Χεχ! Σιγά μη πλήρωνα κιόλας. Ε, και βγήκαμε. Και έπαθα μια πλάκα, ούτε που ήξερα από πού με βάρεσε. Ψηλός, μελαχρινός και γλυκύτατος! Κάτι μανάρια που κρύβονται μερικές φορές πίσω από τα πίξελ, άλλο πράγμα.
Βέβαια, η φάση δεν κράτησε πολύ. Τί λέω, ούτε που ξεκίνησε δηλαδή. Φόραγε βέρα γαμώτο. Μα τί αναποδιά ήταν αυτή.
Μια φορά την ανάλυση μου την έκανε. Μου είπε ότι θα με κυνηγάει η γκαντεμιά για όλο το 2008. Διάνα έπεσε. Ως τώρα δηλαδή. Ουφ. Τί έμεινε όμως; Τρία μηνάκια είναι, τον φάγαμε τον γάιδαρο, θα γυρίσει ο τροχός και άλλα βουκολικά που συνηθίζει να μου λέει η μάνα μου κάθε φορά που τη βγάζω στην αγκαλιά της, είτε παρατημένη, είτε στις μαύρες μου γιατί δε βρίσκω γκόμενο.
Ένα σας λέω. Όπου να 'ναι θα μου κάτσει. Το πήρα απόφαση. Αφού κάνω και δίαιτα. Διακόσια γραμμάρια έχασα.
Ή χάλασε η ζυγαριά.
Θα δείξει. Κλαψ.

πις



Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

sfinaki




Έχω καεί να διαβάζω τις προβλέψεις της Έλενας για τους Σκορπιούς αυτό το μήνα. Θα ανέβω λέει επαγγελματικά και θα με πιάσει κοινωνικό ντελίριο. Η αλήθεια είναι ότι αυτές τις μέρες κάθομαι στα καρφιά. Το τί κόσμο έχω κάνει add σε myspace και facebook δε λέγεται! Όποιος μου γυαλίσει το nick, η φάτσα ή το avatar του, πάω και του γίνομαι φίλη. Εντάξει, όχι κανονική φίλη αλλά είναι άπειρα ενδιαφέρον να γνωρίζεις κόσμο τόσο πολύ εύκολα.

Βέβαια κάποιοι δεν το πήραν τόσο αθώα. Ένα τυπάκι στο facebook, μου είπε ότι δε με ξέρει και με ρώτησε ποιανού φίλη είμαι για να δεχτεί τη “φιλία” μας.
Χαχα! Όχι ρε φίλε άραξε δεν κινδυνεύεις! Δε θα σε βιάσω κιόλας!
Ε, μετά με έπιασε η μλκ μου και του 'στειλα ένα e-sfhnaki. Του έγραψα από κάτω να προσέχει τί πίνει μη του 'χουν ρίξει μέσα ντραγκς.
(καρακαταστράβωσε ο τύπος - αχαχχχχχχχχχ!!!! )

Το μπλογκάκι μου από την άλλη, μου ΄χει πάρει τα μυαλά κα-νο-νι-κό-τα-τα!
Όλο σκέφτομαι τί ιστορίες θέλω να γράψω, τί φωτογραφίες να ανεβάσω, να μην ξεχάσω το τάδε link, να διαβάσω τα αγαπημένα μου μπλογκάκια, ουφ!
Σιγά -σιγά. Θέλω να το απολαύσω.
Ως κλασσικότατη Σκορπίνα, το όνειρό μου είναι να καταγράψω εδώ όοοοολα τα γκομενιακά μου. Σου λέω, ή που θα λιώσεις στο γέλιο ή που θα πλαντάξεις.
Ξέρεις πόσο καιρό το σχεδίαζα να το ανοίξω; Αλλά πού να προλάβω. Μια η σχολή, μια η δουλειά της μαμάς, μια κάτι έκτακτα γκομενιακού τύπου, άσε. Ε, μια μέρα το πήρα απόφαση. Όχι κύριοι λέω, ΔΕ θα σας περάσει. Θέλω το χώρο μου να μπιτσιάσω.

Προσεχώς μπίτσινγκ λοιπόν! ;)

p.s. : Η Έλενα το λέει επί λέξει: “ Η αγωνία σας για το άγνωστο και η ανάγκη σας για απαντήσεις σε κάθε λογής ορθολογικό αλλά και μεταφυσικό ερώτημα αποτελεί φυσικό σας χαρακτηριστικό”. Όχι πες μου, πόσο πιο μέσα να πέσει;;;;;;

πις



Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Boyz :)




Μα έλεος! Τρεις βδομάδες τον κυνηγούσα. Έμαθα από την A. ότι είναι Αιγόκερως (αστρολογικώς δηλαδή, το εντελώς άλλο μου μισό, λέμε!) και τον παρακολούθησα μισή ώρα προχθές στη σχολή που έκανε μονόζυγο. What a guy! Κόλλησα τελείως. Αλλά νομίζω ότι με είδε. Προφανώς γι΄ αυτό μου έστειλε το sms δυό ώρες μετά, αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Αφού ούτως ή άλλως, εγώ πάντα κάνω την πρώτη κίνηση. Εκεί θα κολλήσουμε τώρα?

Η κολλητή μου λέει, ότι δεν πρέπει να τους δείχνω πόσο μου αρέσουν, ότι τα αγόρια θέλουν να νοιώθουν… κυνηγοί…ψαράδες… θα σας γελάσω, ότι δεν πρέπει λέει να φαίνομαι τόσο…. ε, τόσο σέξι ρε παιδάκι μου. Πρέπει να φαίνομαι αθώα, γλυκούλα (μπλιάαααχχχχ) και κάτι άλλα χαζά, αρέσουν λέει αυτά στα αγόρια. Βλακείες φιλενάδα. Άμα σου αρέσει κάτι το διεκδικείς. Πάει και τελείωσε.

Ο τύπος λοιπόν δεν έχασε χρόνο και μου έστειλε ένα sms γεμάτο Βαθιά Νοήματα:
«Με λένε Χρήστο. I like u 2. Τα λέμε»…. και με ξενέρωσε!
Καλά ρε φίλε, είναι τώρα sms αυτό σε γκόμενα που θες να ρίξεις; Δηλαδή δε φτάνει το υπονοούμενο πως ξέρεις ήδη ότι μου αρέσεις, γράφεις και αυτό το «τα λέμε», λες και εσύ δεν σκοπεύεις να σηκώσεις ούτε δαχτυλάκι για την πάρτη μου.
Έτρεξα σπίτι και έριξα τα Ταρώ γι΄ αυτόν, μπας και ξεστραβωθώ. Σας πληροφορώ πως μπορεί το ζώδιό του να είναι ό,τι πρέπει, αλλά τα Ταρώ το είπαν καθαρά: δεν αξίζει ο άχρηστος. Δηλαδή δεν μου το ΄παν ακριβώς έτσι, αλλά πάνω – κάτω, αυτό σήμαιναν. Κι η μάνα μου που φώναξα για σιγουριά, τα ίδια διάβασε.

Χωρίς να καθυστερήσω, του έκανα reply κι εγώ το εξής πανέξυπνο:
“Ποιος Χρήστος; Τι εννοείς «I like u 2» ? Axaxaxaxxx!!! Σύνελθε man!”
Καλή ε;
Και μετά γνώρισα τον Φ. αλλά θα σας τα γράψω άλλη φορά γιατί η κολλητή με έχει φρικάρει στις αναπάντητες! Έεεερχομαι!!!!! Μάκια!

p.s. φτου! δε σας είπα για την κολλητή μου ε; Εν καιρώ γαμώτο, τόσα πολλά, τί να πρωτογράψω; :P

πις


Να τ' άστρα!




Όπως θα έχετε καταλάβει ανήκω στο πιο τούμπανο ζώδιο του κόσμου, στο πιο ερωτικό, το πιο σέξι, το πιο σούπερ αλλά και το πιο σπαστικό απ΄όλα!
Ουί είμαι Σκορπιός.
Κι αν έχετε έστω και μία ιδείτσα περί Αστρολογίας, παρόλο που αυτή την εποχή μόνο που δεν έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μου, θα ξέρετε ότι σύντομα περιμένω μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου και ειδικά στα φράγκα και τα ερωτικά μου. Γιές νέο αγόρι.
Εγώ πάντως έφτιαξα έναν πρόχειρο χάρτη και το βλέπω κατά Οκτώβρη μεριά αλλά συμβουλεύτηκα και τα Ταρώ για να είμαι σίγουρη. Αυτά πάλι, λένε Γενάρη.

Κοίτα, ποτέ δεν ξέρεις επακριβώς ημερομηνίες αλλά μια ιδέα την έχεις. Αν επιπλέον έχεις και λίγη διαίσθηση όπως εγώ είσαι σχεδόν σίγουρη τί μέλλει γενέσθαι. Όπως ήξερα εδώ και καιρό για Ομπάμα, (δε σου λέω ακόμα, θα στα πω α-να-λυ-τι-κό-τα-τα σε λίγες βδομάδες, μεγάλη ιστορία). Όπως ήξερα ότι η κολλητή μου θα βρει τον έρωτα της ζωής της. Όπως ήξερα ότι θα περάσω στη σχολή, ότι θα πάρω πέντε ολόκληρα κιλά αυτό το καλοκαίρι (καλά, αυτό δεν ήθελε ιδιαίτερη διαίσθηση άμα δεις τι χλαπάκιαζα) και τέλος, όπως ήξερα ότι αυτά τα περίεργα οράματα που βλέπω από μικρή θα άρχιζαν να με στοιχειώνουν (άσε πονεμένη ιστορία – ξεκίνησα συνεδρίες ύπνωσης, θα σου πω άλλη φορά και γι' αυτά).

Τα άστρα που λες, θα σου πουν τα πάντα. Κι αν τα συνδυάσεις και με λίγο Ταρώ και φλυτζάνι, άμα δηλαδή την ψάξεις λογικά και όμορφα απ΄ όλες τις πιθανές γωνίες θα βρεις τί θα συμβεί. Δεν υπάρχει γκόμενος που να μου μαρτύρησε ζώδιο κι ωροσκόπο και να μην έβρισκα γι' αυτόν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Εντελώς όμως. Οι περισσότεροι ήξερα ότι δεν ήταν για μένα. Έβλεπα μέχρι τί ακριβώς ήθελαν. Που τί να ήθελαν, τα κλασσικά δηλαδή. Ένας μόνο μου είχε βγει άγγελος πριν έναν χρόνο και ευτυχώς που γνώρισα τη μαμά του νωρίς.

Μερικοί ρε γαμώτο, ότι ζώδιο και να 'ναι, ό,τι ωροσκόπο και να 'χουν, άμα έχουν μάνα μέγαιρα, αυτό τα επισκιάζει όλα. Εντάξει το παραδέχομαι. Καμιά φορά οι μαμάδες νικάνε ανετότατα και τις Αστρολογίες και τα Ταρώ και τις Κρυσταλλομαντείες, ακόμα και τα φλυτζάνια. Εύκολα. :)

πις



Hello World!



Και που λες με ‘πιάσαν πριν λίγο οι χοντρομοναξιές μου μετά το τελευταίο κάθαρμα που γνώρισα (Καρκίνος με ωροσκόπο Παρθένο – είναι να μπλέκεις; μου τα ‘λεγαν αλλά πού εγώ… αχ…) και λέω τι στο καλό, μια ψυχή που ‘ναι να βγει, ε ας μη βγει τόσο αβασάνιστα.
Αφού πρήζω που πρήζω τις κολλητές γιατί να μη τα γράφω κιόλας να γουστάρω, να βρω και καμιά αδελφή ψυχή να ενώσουμε τις μοναξιές μας και τα τέτοια… αν και τρίσχλωμο να έχεις γνωρίσει Καρκίνο με ωροσκόπο Παρθένο και να μην είσαι κούκου… χέεεελπ!

… με άλλα λόγια Hello World !!! :)

πις