Leave Mirto alone



Σας έλειψα;; Έχω καιρό να σας γράψω, γιατί έχει πέσει διάβασμα με την εξεταστική. Αλλά θα παρέμβω, γιατί τα 'χω πάρει άσχημα: όλοι οι πιστοί και τίμιοι άντρες μπήκαν στο μπλογκ της δικιασου κι έφριξαν. Tο αγόρι της λείπει μακριά κι αυτή ξεσαλώνει, σου λέει. Καθήκον μου λοιπόν να τις ρίξω δυο μπινελίκια όχι τίποτ' άλλο, αλλά πολύ έχουν χαλαρώσει τα λουριά.. Ρε πάτε καλά; Ο τελευταίος ηδονοβλεπτικός μπακούρης να βγαίνει να λέει τη Μυρτώ πορνίδιο του διαδικτύου; Ντροπή σας ρε. Γιατί όταν η Μυρτώ ήταν μες την καλή χαρά και χαμογελούσε κι έλεγε τα δικά της, εσείς γουστάρετε. Steile mou sto satrapis@hotmail.gr. Τώρα έγινε βρωμοθήλυκο; Βλέπετε ρε έναν άνθρωπο πεσμένο κάτω και προτιμάτε να τον πατήσετε αντί να τον σηκώσετε; Καλά το ξερουμε ότι έτσι είναι, στα εύκολα όλοι κοντά σου είναι.. Αλλά είναι αλλιώς να βγάζει ο άλλος όλο του το σεξισμό πάνω σου.

Πες μου φίλε σεξιστή, δεν έκατσες μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του βίντεο μπας και δεις τίποτα πιο χοντρο; Κανά χούφτωμα, κανά βυζί κάτι; Να πάρει ο διάολος, σοφτ πράγμα ξενέρωτο. Όμως να, για να πεις τη μαλακία σου μια χαρά συνεχίζεις. Τόλμησε να πάει με άλλον άντρα! Στην πυρά! Βέβαια ο κατεστραμμένος που το έστησε όλο αυτό δε σας ενόχλησε. Το ότι εκμεταλλεύτηκε μία στιγμή αδυναμίας (τη μοναδική ως τώρα) για να την παρασύρει σε κάτι που ποτέ κανονικά δε θα έκανε. Το ότι της ασκεί τρομοκρατία μέσω του μπλογκ της. Ξέρω ξέρω τα 'θελε και τα 'παθε θα πείτε, κούνησε κι αυτή την ουρά της. Ναι ρε κούνησε την ουρά της: ζήτησε ένα ταξί να γυρίσει σπίτι. Ουάου. Ναι, θα ξαναπείτε, αλλά εκεί τον ξελόγιασε η ξεδιάντροπη. Άσε με ρε η κοπέλα ήταν γκολ λέμε δεν ένιωθε!

Ενώ όλοι εσείς που της τη λέτε είστε μονογαμικοί και καθωσπρέπει, που λέει και το Ιωαννάκι! Εσείς ούτε βλέμμα να ρίξετε σε γυναίκα, πέρα από τη δική σας. Διακριτικοί και μαζεμένοι μια ζωή: στο δρόμο, στο μαγαζί, στη δουλειά... Βασικά αυτό που σας σοκάρει πιο πολύ είναι που μια γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει τον ερωτισμό της για να προσελκύσει έναν άντρα. Έναν ΑΛΛΟΝ άντρα, πέρα από εσάς. Θεωρείτε πρόστυχο το βλέμμα που δεν απευθύνεται σε εσάς. Γι'αυτό φουρκίζεστε, όχι για τον Βίκτωρα. Αλλά ναι my friend, αν μπορείς εσύ να γυρνάς να κοιτάς τον κώλο μου, μπορώ κι εγώ. Το ίδιο ανενδοίαστα. Αποχαίρετα το ρόλο του κυνηγού που χάνεις. Και ατάκες του στυλ "ε άντρας είναι μωρέ θα την κάνει την κουτσουκέλα του" δεν παίζουν πλέον, σταμάτησαν να ισχύουν πολύ πριν βγει το sex and the city. Μάγκες, άντε γεια!

Όσοι όντως ενδιαφέρεστε για τη Μυρτώ, να σας πω είναι ακόμα χάλια. Το ψάχνουμε και μεις μαζί της και παιδευόμαστε. Τώρα μας έχει πραγματικά πολύ μεγάλη ανάγκη. Γι'αυτό είπαμε με την Ιωάννα να πάμε στον πατέρα της, που εξακολουθεί να μην ξέρει για το μπλογκ και αν δε βγάλουμε άκρη να πάμε στην αστυνομία. Συνεχίζω να μην πιστεύω τις κατηγορίες περί Αλέκου γιατί της μιλάει και στο facebook και την παρηγορεί. Είναι πολύ χοντρό να κατηγορείς κάποιον χωρίς να έχεις αποδείξεις και να...

Μόλις έλαβα ένα πολύ περίεργο μέιλ........................................Σας αφήνω εδώ, θα τα πούμε σύντομα...



Γι'αυτό είναι οι φίλοι



Όπως είδατε, έχουμε βαλθεί όλη η παρέα να βοηθήσουμε τον Μύρταρο. Τα πράγματα είναι ζόρικα. Ο Νικήτας με τα τεχνολογικά δεν έβγαλε άκρη: η Μυρτώ λέει είναι "φιλοξενούμενη" πλέον στο μπλογκ της και το τρέχει ταυτόχρονα με τον σκατάνθρωπο που σφετερίζεται τα προνόμια του administrator. Είναι σφετεριστής, usurpador, αν με εννοείται οι της σαπουνόπερας. Η Ιωάννα από τη σκοπιά της, ερευνά το θέμα ενδυματολογικά αλλά πραγματικά τι γυφτιά την έπιασε τη Μυρτώ εκείνες τις μέρες, δεν είχε μια δεύτερη αλλαξιά;; Η δε Χαρά προσπαθεί να θυμηθεί ποιος από τους γνωστούς και φίλους έχει κάμερα, με τι ανάλυση, πώς τραβάει, τι μοντάζ κάνει. Και μας την είπε κιόλας που στην Ερμού δεν κατάλαβαμε τίποτα γιατί λέει στις ταινίες πάντα παίζει το "νιώθω ότι μας παρακολουθούν".............

Εγώ πέρα απο ηθική αλλά και τηλεφωνική υποστήριξη μέχρι το χάραμα, χρησιμοποιώ και τα κονέ μου. Έβαλα την Ουρανία να βρει απίστευτες συνταγές για ξεμάτιασμα και πήγα σε μέντιουμ να βρει τον ένοχο μέσω ύπνωσης κτλ. Και μέσα σ' όλο αυτό το ντετεκτιβικό, με παίρνει τηλέφωνο κι ο Αλέκος. Ο γνωστός Αλέκος. Πρότεινε καφέ για να καταλάβει τι παίζει με τη Μυρτώ και δέχτηκα. Ως γκόμενο βέβαια τον έχω ψιλοθάψει στο μπλογκ, αλλά ως φίλος αποδεικνύεται πολύτιμος. Προσφέρθηκε να βοηθήσει, αυτός δουλέυει σε μεγάλη εταιρία που έχουνε και δίκτυα και intranets κι έτσι. Υποσχέθηκε να μιλήσει με έναν συνάδελφό του -εντελώς geek- για να βρούμε από που ανεβάζει πράγματα ο usurpador, τη διεύθυνση IP του, πώς μπορεί να κλειδώσει τον κώδικα του μπλογκ και τέτοια. Είδατε ο Αλεκάκος;; Τον παρεξήγησα.. χα αυτή τη φορά μάλιστα πηγε να με κεράσει αλλά εγώ δε δέχτηκα! Να γιατί πρέπει να κρατάς και μια πισινή με τους ανθρώπους και να μην κόβεις γέφυρες, ακόμα κι αν σε απογοητεύουν. Και ξέρεις τι λένε ε; Αν δε θέλει να κάτσεις πάνω του, τουλάχιστον κάτσε δίπλα του....

Γι' αυτό λοιπόν είναι οι φίλοι. Για να σε παρηγορούν ενώ εσύ τους βρίζεις, τους κλωτσάς και χώνεις σφαλιάρα στην καμερούλα τους (αχ κολλητούλα μου, άσχετο μα αυτή η κίνησή σου προμηνύει μεγάλο σταριλίκι! Έτσι δεν κάνουν όλες οι φτασμένες στους παπαράτσι; Άντε όταν ξεκουμπιστεί από πάνω μας αυτή η γκαντεμιά, που προβλέπω να γίνεται σύντομα, θα επανέλθεις στην καριέρα σου! Αλλά μη γίνεις καμιά στρίγγλα ψωνάρα, να θυμάσαι τότε τις φίλες σου που σε ξέμπλεκαν από τα σκούρα ε; :P) Όλα θα στρώσουν μωράκι μου θα το δεις...





Μυρτώ παραφέρεσαι



Βρε χρυσή μου καρδιά, γιατί έχεις φλιπάρει τόσο άσχημα; Αφού τα ξέρουμε τα κωλοσύστημάτά τους, τα φτιάχνουν έτσι ώστε να μας φακελώνουν. Δεν είμαι κανά geek εγώ και σίγουρα ούτε συ είσαι, αλλά μυαλό έχουμε και βλέπουμε πώς για πλακα π.χ. στο facebook μπορεί κάποιος να σε παρακολουθεί και μετά τσουπ να το παίξει ότι "νιώθω σα να σε ξέρω χρόνια". Και με τα cookies και όλα αυτά μας εντοπίζουν, δεν τρώμε κουτόχορτο. Αλλά απ' αυτό μέχρι να υστεριάζεσαι ότι κάποιος σου υποκλέπτει προσωπικά δεδομένα και κάνει ό,τι θέλει στο μπλογκ σου ε υπάρχει μια διαφορά ρε Μυρτάκο μου. Φαντάζεσαι τον υπαλληλάκο της google να σκανάρει το πισί σου για να ελέγξει αν έχεις πάρε δώσε με Μπιν Λάντεν μεριά; Και αφού δει ότι είσαι με τους καλούς, να σε αφήνει στην ησυχία σου; Και ότι απλά εκεί που σκανάρει το σύστημά σου, αυτό φρακάρει; Έλεος, δεν ασχολούνται με μας, θέλω να πιστεύω δηλαδή. Είναι λογικό τώρα αυτό; Και ακόμα κι αν κάποιος σου έχει πάρει τους κωδικούς όπως λες, τότε γιατί θα σε άφηνε να μπεις μετά; Θα έσπαγε τον κωδικό σου να κάνει λίγο το χαβαλέ του και μετά θα σε άφηνε να ξαναμπείς σα να μη συμβαίνει τίποτα; Εγώ θα σου τα πω μωρέ τώρα, ρώτα και το Νικήτα. Ξέρει αυτός καλύτερα τι απειλές έχει το ίντερνετ. Ντάξει, συνέβη μια μαλακία κι ανέβηκε το σκατοβιντεάκι, παπαλααα. Μην το σκαλίζουμε τώρα τι και πώς ναι;

Αν τώρα φταίει ο Βίκτωρας που είσαι χώμα, αν αυτός σε κάνει έτσι, νομίζω εσύ του δίνεις δικαίωμα. Γιατί ΕΣΥ ξερεις ποια είσαι και τι κάνεις. Αν κάτσεις ήρεμα να σκεφτείς ένα λεπτό πού πήγες τελευταία και με ποιον βγήκες, είμαι σίγουρη ότι η αλήθεια θα λάμψει. Που είναι ότι είσαι ό,τι πιο αγνό και έμπιστο κυκλοφορεί σε κοπέλα. Πώς είμαι εγώ; Ε καμία σχέση! Το ξέρουμε όλοι, μένει να το χωνέψει κι ο θερμοκέφαλος Βικτωράκος. Να πειστεί δηλαδή ότι τίποτα δεν συνέβη εκείνο το βράδυ, κάτι που και εμείς γνωρίζουμε αλλά και αυτός, απλά να, θέλει να δώσει το σόου του. Αλλά ιστορίες με μανιακούς κυβερνοκατασκόπους εναντίον Μυρτώς, δεν της χάφτώ. Εσύ θα καταλήξεις μανιακή στο τέλος. Γι'αυτό να χαλαρώσεις και μιλήστε τα λίγο ακόμα με το Βίκτωρα και επιτέλους άρχισε να ξαναποστάρεις βιντεάκια με τις γαμάτες στιγμές της κοριτσοπαρέας μας γιατί θα διώξεις κόσμο από το μαγαζί! Άκου με που ξέρω τι ζητάει ο κόσμος...Ένα καλη χρονιά δεν τους είπες. Άντε λες και είσαι καμιά καινούργια στα μπλογκς, άντε τώρα...

PS. Χρόνια πολλά Γιάννη, Ιωάννα, Γιαννούλα, Γιάννη, Τζον τζον κτλ κτλ!



SOS SOS SOSTE MAS



Έχουμε μεγάλο θέμα. ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΘΕΜΑ. Η Μυρτώ κοντεύει να τρελαθεί. Απορεί, απελπίζεται, κλαίει. Και πρώτη φορά νιώθω ότι δεν μπορώ να της σταθώ όπως θα 'πρεπε. Γιατί μα την Παναγία, δεν ξέρω τίποτα παραπάνω απ' αυτή. Παραμονή πρωτοχρονιάς το βράδυ το περάσαμε μάζι, όλα καλά. Βγήκαμε ήπιαμε και χορέψαμε. Και την επομένη πονοκεφαλιασμένες και αφυδατωμένες, τη βγάλαμε σπίτι μου με κοτόσουπα, φρουτοσαλάτες και μέλια. Υπολογιστή δεν ανοίξαμε καν. Και γυρνάει η καημενούλα μου σπίτι να φτιάξει ένα θεϊκό βιντεάκι "hangover: πώς να την παλέψεις" και τι να δει;; Ένα αδιανόητο βίντεο, ανεβασμένο κανείς δεν ξέρει πώς, να τη δείχνει σε ένα άκυρο μεθύσι, που η ίδια δεν αναγνωρίζει καν. Σοκ!! Και το χειρότερο να....πώς να το πω.... να αφήνει σε κάποιον ΑΓΝΩΣΤΟ Χ τον έλεγχο της κατάστασής της. Μυρτάκο μου;;;; Δεν ξέρω τι να σου πω, πάντως βλέπουμε όλοι ότι είσαι εσύ και ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Από κει και πέρα, πώς βρέθηκε αυτό στο μπλογκ σου δεν μπορώ να γνωρίζω. Ούτε πώς θα αντιδράσει ο Βίκτωρας, όταν δεήσει να σου απαντήσει. Καλός μπουχέσας τώρα που το σκέφτομαι. Για μια ακόμα φορά της κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα αντί να δείξει ψυχραιμία και κατανοήση ..... τι να πω δηλαδή. Αφού ξέρει και από τεχνολογία, τι τέρατα μπορεί να γίνουν, γιατί δεν τη βοηθάει. Δηλαδή έλεος, είναι σκατά η κοπέλα ρε συ. Αλλά δεν καταλαβαίνω, πραγματικά, μόνο το Μυρτάκι ελέγχει το μπλογκ της, δε δέχτηκε ούτε σε μένα να δώσει τους κωδικούς για να αλλάξω αυτά που γράφει για μένα εκει μέσα! Ρε Μυρτάκο, ειλικρινά δε θέλω να στη βγω κι απο πάνω, αλλά εγώ τα είδα τα κακά μαντάτα από το χάρτη σου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Σκατά ήταν το 09 για σένα, μη βλέπεις που στα μάσησα λίγο για να μη σε ταράξω. Εγώ πάντως, Ο,ΤΙ με θες, εδώ θα είμαι και το ξέρεις. Μπορώ να σε ακούω και να σου συμπαραστέκομαι, όμως λύση παιδεύομαι να βρω. Πρέπει να σκεφτείς εσύ τι έκανες, πού και πότε. Μήπως να κάνουμε καμία ύπνωση, κάτι θα δείξει...

PS. Παρόλη τη γκαντεμιά με το καλημέρα, οφείλω να σας στείλω ολονών τις ευχές μου για υγεία και προκοπή το 2009! Καλή χρονιά λοιπόν, με λιγότερα προβλήματα και περισσότερες χαρές για τον κόσμο μας...



Ο πιο ξενέρωτος γκόμενος



Έφαγα χοντρή χλαπάτσα.. Τελευταίο σαββατόβραδο της χρονιάς. Και λέω δεν πειράζει που έχουμε να μιλήσουμε δύο μέρες. Δεν πειράζει που δεν τηλεφώνησε, δεν έστειλε, δε μπήκε ούτε msn ούτε myspace. Ας ρίξω τα μούτρα μου ζητώντας ΕΓΩ στον κύριο να βγούμε, έτσι κι αλλιώς με τα κορίτσια δεν θα κάναμε τίποτα.... Και τέλος πάντων την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στο στριτ πάρτυ εγώ ήμουν κόκκαλο, ήταν κι αυτός χαμένος κάπου, συμπέρασμα: πάλι απο γκαντεμιά δε μας έκατσε.

Αμ δε! Ο τύπος είναι ΖΩΟΝ. Εκτός του ότι με έστησε 20 λέπτα μες το χιονόνερο, με έβαλε να περπατήσω κι από πάνω, γιατί δεν το παίρνει το αμάξι με τέτοιο καιρό, "παγοδρόμιο η άσφαλτος" σου λέει. Και με έσυρε στο πιο βαρετό μπαρ του κόσμου, στον Κορυδαλλό, τίγκα στους κάγκουρες και δε συμμαζεύεται... Κι εκεί αρχίζει το νούμερό του: κοιτούσε τα λαμπιόνια, έπαιζε με το πορτάκι του κινητού του, μασουλούσε ξηροκάρπι σα θείτσα. Εγώ η ταλαίπωρη δεν το έβαζα κάτω: τι να του κάνω ματάκια, τι να τον τσιμπάω στο μπράτσο του, τι να τρίβω με το δάχτυλο γύρω-γύρω το στόμιο του ποτηριού, δηλαδή τι άλλο να έκανα; Αγαλματάκια αμίλητα- ακούνητα- αγέλαστα- απροσπέλαστα. Περιττό να πω ότι ήπιε το ποτό του σε 11 λεπτά και προφανώς δεν έκανε καν την κίνηση να με κεράσει. Στο τέλος που βγήκαμε έξω μες την παγωνιά, πήγα να γείρω λίγο στον ώμο του κι αυτός άρχισε να χουχουλιάζει και να τρίβει τις παλάμες του να ζεσταθεί! Ώσπου τον ρώτησα χύμα και τσουβαλάτα "τι λες να κάνουμε τώρα;" και λέει το θεϊκό: "αύριο με έχουν καλέσει οι ξαδέρφες μου και θέλω κάτι να τους ψωνίσω το πρωι, μιας που θα ΄ναι ανοιχτά. Πρέπει να στηρίξουμε και τους καταστηματάρχες.."

Τζάμπα το ροζουλί νιαου νιαου στρινγκ , τζάμπα και οι κρέμες για την φλούδα πορτοκαλιού στους γοφούς. Και τζάμπα η αποχή από την πουτίγκα που της ήρθε της Ουρανίας να ετοιμάσει χριστουγεννιάτικα. Με δυο λογια: ΞΕΝΕΡΩΜΑ. Ο τύπος είναι ένας μαλάκας και υποκριτής. Μου τα μάσαγε τόσο καίρο πώς το λένε. Τάχα μου συγνώμες και τάχα μου να γνωρίσει και τις φίλες μου, απλά για να κάνει το γιορτινό του χαβαλέ. Κανονικά θα έπρεπε ή να βγω στους δρόμους να διαδηλώσω για όλα όσα μου φταίνε ή να πάω να μονάσω. Αλλά έχε χάρη που περιμένω κάτι προβλέψεις για το νέο έτος. Αχ τι να κάνω για να μου μπει καλά; Μόνη μου ελπίδα η βασιλόπιτα..

ΥΓ. Το ξέρω ότι τα διαβάζεις όλα αυτά αλλά χέστηκα!



Black Christmas



Για αρχή, ένα θερμό χειροκρότητα στην κολλητή που διατύπωσε μία μεγάλη πικρή αλήθεια: τα Χριστουγέννα βλάπτουν σοβαρά τις σχέσεις. Το προσυπογράφω κολλητίνι μου. Από τους πρώτους μΧ αιώνες, οπότε και σταθεροποιήθηκε η ημερομηνία γέννησης, οι άνθρωποι άρχισαν να σφάζονται: Αρχικά είχε να κάνει με το αν ο Χριστός γεννήθηκε το 0 ή το 1 ή το -1 που λένε κτλ. Επίσης πόσο καιρό μετά τον εντόπισαν οι 3 μάγοι, τι ήταν εκείνο το μυστήριο αστρονομικό φαινόμενο που τους φώτιζε το δρόμο (αυτό και μένα με ιντριγκάρει εδώ που τα λέμε), γιατί δεν είχε κλείσει ο Ιωσήφ δωμάτιο στο πανδοχείο από πριν κτλ; Με το πέρασμα των καιρών, αρχίσαμε να τρωγόμαστε για πιο σύγχρονα θέματα: πόσο κιτς ειδωλολατρική είναι μία φάτνη, μήπως να βάλουμε το ξενόφερτο ελατάκι ή το παραδοσιακό καραβάκι, κουραμπιέδες ή μελομακάρονα, από πότε οι Έλληνες κάνουν ρεβεγιόν τα Χριστούγεννα, πόσο φαλτσάρουν οι μπόμπιρες τα κάλαντα κτλ. Σήμερα που οι σχέσεις έτσι κι αλλιώς βαράνε κρίση τα ζευγάρια έχουν την τιμητική τους: Να πάμε στη μάνα μου που είναι μόνη της χρονιάρες μέρες; Όχι να πάμε στους εργασιομανείς φίλους μας που έχουμε να τους δούμε από 15αύγουστο. Να πάρουμε κοινό δώρο στα παιδιά κάτι για το σπίτι; Όχι είναι στα χωρίσματα, θα το σπάσουνε έτσι κι αλλιώς. Να χουχουλιάσουμε στο σπίτι; Όχι θα πάμε στο σούπερ μέγκα γκαλά για παιδάκια με αστιγματισμό. Χριστουγεννιάτικη κατάθλιψή ή ευεξία, Λαστ Κρίστμας ή Άβε Μαρία κτλ; Και τελικά ισχύει ότι η κοκκινή φορεσιά του Αϊ Βασίλη ήταν ενδυματολογική μαρκετοπρόταση της Κόκα Κόλα;

Πού το πάω με όλα αυτά; Μα φυσικά να εξηγήσω το σκατοκλίμα των ημερών. Δεν ξέρω πού είναι ο Δίας, σε ποιον οίκο μου κατοικοεδρεύει η σελήνη ή αν έχει πεφτάστρια. Το πράγμα είναι φως φανάρι: κάθε Χριστούγεννα γινόμαστε κώλος. Ο Βίκτωρας τώρα τα ψέλνει στη Μυρτώ που δεν πάει Ελβετία. Ντάξει κι εγώ της τα 'πα, ότι ναι ίσως θα μπορούσε να κάνει άλλη μια προσπάθεια με το μπαμπά, να τα τσουγκρίσουνε ενδεχομένως. Αλλά κι εσύ ρε Βίκτωρα;;; Θες να την πατήσεις κάτω έτσι; Εκεί που είναι ήδη χάλια! Μη βλέπεις από σένα, με τα κορίτσια τους οι μπαμπάδες είναι άλλη φάση. Ναι θα αποδεσμευθεί η Μυρτώ αλλά στο σωστό timing. Κανέναν ομφάλιο λώρο δε θα κόψει αν της τη λες έτσι ρε, θέλει υποστήριξη τώρα. Και μεταξύ μας, μια χαρά σε συμπαθεί ο Νιαρχάκος. Όχι όμως επειδή βγάζεις το ψωμάκι σου παίζοντας μπάλα, επειδή είσαι από Κηφισιά και δεν ξέρουν τι έχουν και οι δικοί σου, σόρυ κιόλας. Οπότε τα χαρτζηλίκια και το ύφος του εμιγκρέ αλλού Βικτωράκο!

Στα δικά μου τώρα, πολλή μούτζα έχω φάει τελευταία: το χθεσινό ραντεβουδάκι της 2ης ευκαριάς δε μπορώ να το σχολιάσω, ήταν εντελώς απροσδιορίστου. Ο τύπος είναι δική του φάση, δεν του παίρνεις κουβέντα άμα δε θέλει και δεν τον πιάνεις από πουθενά. Εγώ το ενδιαφέρον μου το έδειξα, από κει και πέρα.....

Ουφ, είμαι προβληματισμένη. Βασικά θέλω να το δούμε με τα κορίτσια πρώτα που είναι έξω από την κατάσταση, τι κάνεις σ' αυτές τις περιπτώσεις. Γι' αυτό λέμε να βγούμε όλες στη γιορτινή και καλά Αθήνα, την πόλη με το πιο καλά φυλασσόμενο δέντρο στον κόσμο! Παρά τα όσα γίνονται, πρέπει σαν παρεάκι να βγούμε να ξεσκάσουμε, μη μας φάει η μαυρίλα των γιορτών. Και μπάι δε γουέι να κάνουμε και κανά ψώνιο, κάνω δώρο βε αδερφάκι μου, μέρες που 'ναι. Είναι και ανοιχτά σήμερα, να δούμε ποιος θα ξεκολάει την Ιωάννα απ' τις βιτρίνες. Τα λέμε...



Κάνε κι εσύ επανάσταση!



Χτες, εκεί που μες την καλή χαρά ξορκίζω τη γκαντεμιά των ΑΠΡ και αντιστέκομαι επιτυχώς στους πασπαλισμένους κουραμπιέδες, με παίρνει μπουχτισμένη η κοκκινοφορεματίτσα του σημερινού σπαραξικάρδιου βιντεακίου και μου κλαψουρίζει ότι τα φετεινά Χριστούγεννα θα είναι πιο θλιβερά κι από εκείνα με το τσουνάμι.

Μυρτοπιτάκι μου, καταρχάς μην κλαις, γιατί α) μου προκαλείς και μένα να μπήξω τα κλάματα (που το κάνω νον-στοπ τελευταία λόγω δακρυγόνου) και β) δεν πετυχαίνεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τον μπαμπά σου τον ξέρουμε, τον έχουμε αναλύσει, τα έτσι και τ' αλλιώς του, τα κολληματά του και τη λατρεία του για το μπιμπελό του, κοινώς εσένα. Δεν χαμπαριάζει κι ούτε πρόκειται, το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν παίζει εδώ και ούτε τα "σε μισω, τι σου 'χω κάνει, κοντεύω να βγάλω το πανεπιστήμιο, κοτζάμ γυναίκα κτλ" Όμως ρε κοπέλα μου μήπως κι εσύ του δίνεις αξία που αποδέχεσαι αυτή την εξάρτηση; Κοίτα το Νικήτα, ναι μεν κράζει και χώνει αδιακρίτως, αλλά την αυτονομία του την έχει κερδίσει. Και μπορεί και κοιμάται στην κατάληψη και κανά πετρίδι δεν ξέρω αν ρίχνει τώρα που μιλάμε.

[Μιας που είπα κατάληψη θέλω να αναφερθώ στον πυροβολισμό του μαθητή από το Περιστέρι: πλέον και η γειτονιά μου απολαμβάνει τρομοκρατία και αίμα, όχι μόνο το κέντρο. Ο κόσμος εδώ έχει ξεσηκωθεί, χτες έγιναν πολλές μικρές συγκεντρώσεις που ενώθηκαν σε μια μεγάλη. Μόνο αυτό συζητάμε, απορημένοι εξαγριωμένοι, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι συνέβη, τι μπορεί ακόμα να συμβεί, ποιος κινδυνεύει, ποιος φταίει. Απλά το γεγονός και μόνο ότι παρέες άοπλων εφήβων δέχονται σφαίρες 2 φόρες μέσα σε διάστημα 10 ημερών μας φέρνει στα όριά της παράνοιας ως κοινωνία αλλά και τον καθένα ξεχωριστά που συνενοχεί με το να την ανέχεται, τόσο επιθετική και τόσο άγρια]

Να βρε παιδάκι μου, εσύ άδραξε την ευκαιρία να ξεκινήσεις την αλλαγή από το σπίτι σου: σαν καλή κοπέλα να φτιάξεις το βαλιτσάκι σου, να τους ευχηθείς υγεία ευτυχία και μεγεια τα μυαλά, μετά να πάρεις μια swissair, να πας μέχρι το σαλέ ή ξερω 'γω πού αλλού φτωχικά συχνάζει ο Βικ τέτοιες μέρες και παπαλαααα. Και ενώ ο μπαμπάς θα ψελίζει χρονια πο.. και θα καλεί τους γιατρούς από το νοσοκομείο του να τον συνεφέρουν, εσύ θα είσαι στην αγκαλιά του αγοριού σου, θα μασουλάτε αυθεντική ελβετοσοκολάτα και θα κυλιέστε στις χιονισμένες Άλπεις.... .

Εγώ μπαμπά δεν είχα να μου απαγορεύει τίποτα, το ρόλο τον έπαιζε η γιαγιά μου και μετά τα 14, η μαμά μου. Περιττό να πω πως τις έπαιζα και τις δύο στα δάχτυλα και δεν το 'χα σε τίποτα να τις κάνω αυτές να κλαίνε, ατελείωτα σαββατόβραδα. Η γιαγιά χαιρόταν τουλάχιστον που γυρνούσα ενώ είχε βγει ο ήλιος και όχι μέσα στη νύχτα, η δε μαμά από τις τύψεις της, τα ανεχόταν, έλεγε “τα δικά μου λάθη πληρώνω” και φυσικά υπήρχαν και μεταξύ τους κόντρες “να αυτά που μου 'κανες εσύ σου κάνει τώρα η μικρή”.
Γι'αυτό εγώ ένα έχω να πω...χαρείτε το τώρα που μπορείτε, κάνε το βήμα, πέτα μακριά. Μην ξεχνάτε: πλακωθείτε με τους γονείς σας όσο είναι ακόμα νέοι! Μετά θα έχουν το ακαταλόγιστο...

Και enough με τις ελληνικές μας οικογένειες, έχουμε και ραντεβού να βγούμε. Σας φιλώ, σας αγαπώ, αλλά μην τον στήσω, ΠΡΕΠΕΙ να κάνω καλή έντυπωση, ή τώρα ή ποτέ! Μάκια!



Πώς κάνεις τη γυναίκα να λυγίσει



Κι εκεί που ετοιμάζεσαι να προσθέσεις στη συλλογή σου ένα ακόμα Αποτυχημένο Πρώτο Ραντεβού (στο εξής ΑΠΡ) τσουπ! έρχεται η θεά τύχη με τη μορφή της Ιωάννας και σου δίνει μία δεύτερη ευκαιρία. Και τι κάνεις; Την κλωτσάς; Ή την κρατάς;

Προσωπικά έφαγα κεραμίδα στο δόξα πατρί. Όπως οι μπάτσοι στη Νομική τώρα. Λογικότατον, με μέσο όρο 3 ΑΠΡ το δίμηνο και τη σελήνη να χει κατσικωθεί φαρδιά πλατιά μπροστά στον Κρόνο, δεν σου περνά από το ακατοίκητο ότι ένας άντρα θα σε σκαλώσει τόσο. Θα ψάξει να βρει τη φίλη σου, θα κανονίσει να φέρει το φίλο του, θα στήσει σκηνικό, θα βγάλει λόγο, θα εκτεθεί για να σου μιλήσει. Μου κάνουν πλάκα από το κοντρόλ ή απλά πρέπει να μυαλωθώ;

Δε θα σχολιάσω τις αντιδράσεις μου ενώ έπαιζε το βίντεο (σύξυλο- τρέμουλο- χαλάρωση- απόλαυση- αυτοκριτική) όμως οκ, αυτό σας το δίνω: είμαι ο πιο υπερβόλας άνθρωπος που έχετε δει. Δηλαδή, αν ήμουν μακιγιάζ θα ήμουν του Μέριλιν Μάνσον, αν ήμουν φόρεμα θα ήμουν ροκοκό και αν ήμουν ένα ζευγάρι χέρια, θα ήμουν του Σαρκοζύ ενώ αγορεύει κτλ. Αν ήμουν μαθηματική κάμπυλη προφανώς θα ήμουν μια υπερβολή. Σωστά υποθέτετε λοιπόν, στα πλαίσια ενός ΑΠΡ με ακατάσχετη νευρικότητα και ασφυκτική διαίτα πενθημέρου όλο αυτό βγαίνει στην επιφάνεια και παίρνει μπάλα τους πάντες: από το date μου μέχρι τον τελευταίο ανθυπομάγειρα εκεί μέσα. Ε μετά από πού να το συμμαζέψω, νευριασμένη εγώ, μαζεμένος ο άλλος, κόντρα στην κόντρα, ανεβάζω παλμούς και αποχωρώ θεαματικά από το σπίτι του Μπιγκ Μπράδερ..

ΟΜΩΣ, τώρα που τον είδα να μου μιλάει γλυκά και τρυφερά, να σέβεται τις καμπύλες μου και επίσης (βασικό) να τρώει τη βάφλα του συνειδητοποιώ ότι είναι νορμάλ και ότι έχει δίκιο το Ιωαννάκι ότι το μαρούλι θα με σώσει αρκεί να το πιστέψω και αααααααααα!!!! Μήνυμα από Αλέκο!! «Για να μην θεωρήσεις ότι οι άντρες χάθηκαν και ότι τα παρατάμε με την πρώτη, τι θα έλεγες να πάμε για ένα καφέ σαν άνθρωποι το σκ; Μην βιαστείς ν’ απαντήσεις...»

.....................................................................................................................................

Μια ηλιαχτίδα στα γκομενικά μου πριν εκπνεύσει το τρισκατάρατο 2008; Και η μακροσκελής λίστα με τα ΑΠΡ; Ας μείνει στο ράφι πλάι στους κουραμπιέδες. Κάθε πράγμα στο χρόνο του...




Η στιγμή της αλήθειας



Λέτε τελικά να καταφέρω να συναντήσω τον δικό μου Άδωνι ;;;;
Λέτε αυτός να είναι ο Άντρας ο Σωστός;;;

Τα Ταρώ δεν βοήθησαν και πολύ, ούτε το φλιτζάνι αλλά θεωρώ ότι το μπλε φορεματάκι με τις τιραντούλες θα βοηθήσει περισσότερο.
Α, και το μακιγιάζ! Φιλενάδα, έκανες δουλειά όχι αστεία! Με βλέπω στον καθρέφτη και με φτύνω τόση ώρα! Καλέ, μέχρι ζυγωματικά απέκτησα που άλλες πάνε και δίνουνε περιουσίες ή κάνουν εξαγωγές δοντιών για να τα αποκτήσουν (μαμά μουυυυυυυυ – μη μου τα λέτε αυτά, δεν θα αντέξω άλλη inside πληροφορία), τέτοια μαστοριά η φιλενάδα μας κορίτσια!
Και έμαθα και πώς λέγεται η τεχνική... κάτσε να δεις, πώς το 'πε... α! φωτοσκίαση κορίτσια. Το Α και το Ω για να είστε σούπερ χοτ στο επόμενο ραντεβού.
[Ρε συ, μήπως να δίνουμε το τηλέφωνό σου από τα μπλόγκ μας για επαγγελματικό μακιγιάζ; Θα θησαυρίσεις!]

Στο θέμα μας τώρα και πολύ ντρέπομαι που το ομολογώ αλλά τα 'χω κάνει πάνω μου αυτή τη φορά. Τον θέλω σαν παλαβή. Κι ας μην τον ξέρω πολύ καλά.
Όσο περνάει η ώρα τόσο ιδρώνω από την αγωνία και μου φαίνεται τσάμπα θα πάει και το μακιγιάζ και η ωραιότατη μασκούλα που φόραγα τόσες ώρες. Κλειστοφοβία κόντεψα να πάθω με τη μαλακία στη μάπα και το αποτέλεσμα; Αν δεν έπεφτε η μακιγιαζάρα, το ίδιο και το αυτό. Τεσπα.

Αλλά εντάξει μην ανησυχείτε κορίτσια. Και θα πουδραριστώ και θα προσέξω τί θα φάω και θα πάρω και το λιπ κλος μαζί μου. Όλα θα τα κάνω, όλα! Μέχρι που σαβούριασα 2 ολόκληρα σάντουιτς για να μην πεινάω καθόλου και να φάω σαν “κυρία” στο ραντεβού. Ξέρετε, εκείνες τις γκουρμεδάτες πιατάρες με την ελιά στη μέση και τις ρίγες από σοκολάτα γύρω – γύρω (ewwwww).
Αν και με ξέρω εγώ, από το άγχος τίποτε δεν θα έτρωγα έτσι κι αλλιώς.

Ουφ ουφ ουφ!!! Φτάνει η ώρα....


Αυτό ήταν.
Είμαι έτοιμη.

Ο Θεός βοηθός!
(...και ο Ερμής και η Αφροδίτη)



Μητέρα, μανούλα, μαμά...



Guyz, κομμάτια μου την κάνατε την Ουρανίτσα μου.
Έκανα βλέπετε τη βλακεία και τη φώναξα να της δείξω το videακι της Μυρτώς κι εκεί που γελούσε και χαιρόταν και κούναγε το κεφάλι, ξαφνικά ακούει τη Μυρτώ να λέει όλα αυτά τα καλά για κείνη και μου πατάει κάτι κλάματα... πίκρα, σας λέω.
Γμτ, είναι πολύ ευσυγκίνητη τώρα τελευταία, μερικές φορές την πιάνουν τα κουλά της και μου ζητάει συγνώμες στο άσχετο, που με άφησε να με μεγαλώσει η γιαγιά μου. Δεν σας το έχω πει το κουλό ε; Ναι, η Ουρανία ήρθε και με άφησε στην γιαγιά μου όταν ήμουν 5 και ξαναγύρισε όταν ήμουν 14. Πηγαίνα καλοκαίρια στην Αστόρια, τρελή ζωή, Αστόρια - Πέραμα μία δεκαετία, Ολυμπιακή Αεροπορία με καρτελάκι γύρω από τον λαιμό μου, στα αζήτητα. Τεσπα, είχαμε χοντρά θέματα οι δυο μας όταν ήμουν στην εφηβεία.
Το τι βασανιστήρια της έκανα, δε λέγεται. Μαζί με την κλασική επανάσταση που κάνουμε όλες σε αυτή την ηλικία με έπιασε και μια κακία, άλλο πράγμα. Κατάμαυρο το κάρμα μου σου λέω!

Όποτε άκουγα «όχι» από το στόμα της, άρχιζα τις μπηχτές - μα κάτι μπηχτές βράστα - για τότε, όταν ήμουνα πιτσιρίκι που με παράτησε με τη γιαγιά και τον παππού κι έτρεχε στις Αμερικές. Και τι μάνα είσαι εσύ, που ποτέ δε με ήθελες, που δε μ’ αγαπάς, που θα φύγω κι εγώ να πάω να βρω τον πατέρα μου… και ό,τι πιο χοντρό μπορείς να φανταστείς.

Κι από τύψεις; Ουδεμία my friends! Εντελώς καλά με τα μέσα μου ήμουν τότε. Τραβάγαμε έναν καυγά και την επόμενη ημέρα, σα να μη συνέβαινε τίποτα, ήμουν πάλι όλο γλύκες. Κι εκείνη όλο και χειρότερα. Μέχρι που κάναμε μια γερή συζήτηση ένα βράδυ και κατάλαβα τι χοντράδες είχα ξεστομίσει.
Φυσικά, ακόμα τα έχω τα παραπονάκια μου αλλά κι εκείνη προσπαθεί πολύ και της το αναγνωρίζω. Α, ρε Ουρανίτσα!
Κερασμένο το ποστάκι μανούλα.

p.s. Νικητάκο, θέλεις πόλεμο; Το διάβασα το τελευταίο ποστάκι σου και πίστεψέ με ΔΕ θέλεις να σου απαντήσω, παρεκτός κι αν θες πάλι την ***επιστημονική*** μου συμβουλή για κάνα γκομενάκι. :P



Romeo & Juliet



Και αυτό κυρίες και κύριοι, ήταν ένα love story που ΔΕ θα ξανασυναντήσετε ή το πιθανότερο, το πιο κοντινό που θα φτάσετε ποτέ σε μια τέτοια αγάπη είναι ως voyers… κοινώς ματάκηδες.
Τι; Χάσατε το άρλεκιν της κολλητής μου με τον Βικ; Τρεχάτε τώρα κι ελάτε μετά να μου πείτε ότι οι άντρηδοι είναι γουρούνια και αναίσθητοι κι ένα σωρό άλλα. Όχι κυρίες μου, ΔΕΝ είναι όλοι έτσι. Ο Βικτωράκος πήρε την πασούλα, έκανε τα μαγικά του και έριξε μια γκολάρα ΝΑ! Το ματσάκι έληξε και το σκορ είναι οριστικό:
Άντρες – Γυναίκες : 1-1

Αχ τι ταιριαστά που είστε ρε γαμώτο! Πόσο πολύ σας ζηλεύω, όχι να τα βλέπουν αυτά μερικές μερικές που έλεγαν ότι θα χωρίσετε και ότι ο Βικ δεν αγαπάει τη φίλη μου.
Πάτε καλά ρε; Εδώ μιλάμε για ΤΟΝ έρωτα, τόσο καιρό τους ζω από κοντά, σαν παλαβοί κάνουν και οι δύο. Ειδικά την εποχή που έμαθε η Μυρτώ ότι ο Βικ θα έφευγε Αγγλία δεν ξεκόλλαγε από πάνω του, ένα μήνα είχα να τη δω.

Κωλόπαιδα, εγώ το ήξερα ότι τελικά θα τα ξαναβρείτε. Όσες φορές κι αν σας έριχνα τα Ταρώ, πάντα έβγαινε από πάνω σας ένας Ήλιος ΝΑ! Ούτε μία φορά δεν είδα κάτι που να επισκιάζει τα αισθηματικά σας, τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβρη. Αλλά μη μου αγχώνεστε, τώρα που με έχετε εύκαιρη, λίγο πριν μπει ο νέος χρόνος τα ξαναρίχνω και βλέπουμε και για μετά.
Ρε λέτε να πω και στην Έλενα να ρίξει μια ματιά στους χάρτες μας;
Χμμμ… ωραία ιδέα….ίδωμεν… :)




Begging you!



Έλα ρε φίλε, τι αγγούρι που είσαι κι εσύ, δηλαδή τι άλλο πρέπει να κάνει το κοριτσάκι για να ενδώσεις; Μόνο καντάδα που δεν ήρθε να σου κάνει, όλα τα άλλα τα έκανε. Και πίστεψέ με, αυτά που δεν έχεις δει είναι πολύ περισσότερα. Κι έχει κι εσένα να το παίζεις ακόμα βαρύ πεπόνι!
Όχι πες μου, πού θα βρεις άλλη να σ’ αγαπάει τόσο πολύ ώστε να κάνει τέτοια δημοσίως, μόνο για την πάρτη σου; Σε παρακαλώ ρε φιλαράκι, ξέχασέ το και τελειώνετε μ’ αυτήν την αηδία! Έχει πλαντάξει η Μυρτώ και πραγματικά δεν ξέρω πια πώς να την συνεφέρω! Μέχρι κι ο Νικήτας, ναι το σιχαμένο κωλόπαιδο, την λυπήθηκε.

Έλα ρε Βικ, τέλειωσέ το αυτό το θέατρο και για να δεις τι φίλη είμαι, σου υπόσχομαι να σου στέλνω ΦΕΤΑ στην Αγγλία, 3 φορές το μήνα! :)

Please?
Ppppplease?
Pppppleaseeeeee?


υ.γ. @ Χαρά: Καλά ρε κοριτσάρα μου, για όνομα, πού στο καλό πήγες και βρήκες τόση κουλτούρα και μου κόλλησες και την άλλη; Είναι δυνατόν τώρα που η Μυρτώ είναι τόσο πολύ ευάλωτη, να μου την τρελαίνεις με θεατρικά και Κοκτώ και δενξέρωγωτι αυτοκτονικά;
Σκέψου το λιγάκι, είναι σα να δίνεις υποβρύχιο σε διψασμένο. Είναι δυνατόν να μην του ανοίξει την πόρτα;
Βάλε της εκεί πέρα κάνα μονόπρακτο του Σεφερλή να παίξει και σου λέω εγώ τι χαρούμενη θα είναι μετά!

Μυρτούλι μου, μη στεναχωριέσαι. Άσε τα θέατρα και τις αηδίες. Ο Βικ θα γυρίσει. Εγώ στο λέω. Θα τον αλαλιάσω στη φέτα σου λέω! :)



Η σέξι κολλητή μου!



Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω!!!!!
Αυτά κανονικά τα κάνω εγώ και με κράζετε και με λέτε τσουλάρα και μου κάνετε και κήρυγμα μετά! Ε, λοιπόν φιλενάδα σου αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!
Όταν το αποφασίζεις είσαι πολύ σέξι και έτσι κυρίες και κύριοι, επιβεβαιώνεται η θεωρία μου ότι όλες κρύβουμε μια τσουλάρα μέσα μας =)

Ρε συ, τι κούκλα που είσαι; Α, ρε Βικ τυχερέ! Μιλάμε ουρές θα κάνουν οι γαμπροί μετά από αυτό κι άντε να τους κρατήσεις τώρα. Και μη νομίζεις ότι δε ξέρω τι λέω, ήδη έχω το πρώτο κρούσμα στα χέρια μου. Χεχε…

Καθόμουν που λες στο υπολογιστάκι μου, το rss κοιμόταν, πού να ξέρω ότι ανέβασε νέο βιντεάκι η Μυρτώ; Ε, κι εκεί που χάζευα κι εγώ στο msn, ξαφνικά μπαίνει ένα παιδί απ΄ τη σχολή και μου λέει, η dikiasou.com, κολλητή σου δεν είναι; Ναι του λέω εγώ. Θα της πεις, μου λέει, ότι τη γουστάρω και ότι είναι η πιο σέξι γκόμενα που έχω δει ποτέ μου; Και να παρατήσει τον τελειωμένο που έχει, τέτοια κουκλάρα κι αυτός τρέχει στις Αγγλίες ο ξενέρωτος; Κόκκαλο εγώ. Τι λες παιδί μου του λέω; Ε, άντε να δεις το τελευταίο clip της και θα καταλάβεις, μου λέει.
Έμεινα. Λέω, δε μπορεί η Μυρτώ, η Μυρτούλα, το Μυρτάκι μου να ανέβασε κάτι… σέξι!!! Εδώ τη λέξη «σεξ» της ξεστομίζω και κοκκινίζει. Τρεις μπύρες έχω πιει για να το εμπεδώσω. Χαχαχα!!! Μερικούς ανθρώπους τους έχεις στο μυαλό σου κάπως και όταν δεις μια καινούργια πλευρά τους… μπλοκάρεις.
Τι γαμάτη φίλη που έχω!!!! Μυρτώ μου, το μόνο που μένει είναι σου βρούμε έναν μάνατζερ. Τέτοια επιτυχία οι γόβες σου. Ναι, κι αυτές σχολιάστηκαν αλλά θα στα πω από κοντά.
Μεγάλη επιτυχία σου λέω!

p.s. πάει και τελείωσε. Από «καφετζού» θα ονομάσω το μπλογκ μου «Η φίλη της dikiasou.com» μπας και έρθει κι από ‘δω κάνας καλός. Κλαψ!



Ναι λοιπόν, είστε ρόμπες



Αγαπητή Μπάρμπι της κακιάς ώρας και μελαχρινή ανορεξικιά ΜπίμπιΜπο να 'στε καλά, γελάσαμε πάλι. Χο χο χο.
Υποκλίνομαι βαθιά στην πρωτοτυπία, το χιούμορ και την εξυπνάδα σας! Ο Μποράτ πρέπει να 'χει αυτοκτονήσει μέχρι τώρα.

Να σας πω ρε κορίτσια, έτσι όπως σας κόβω, πρέπει να σκυλοπαιδευτήκατε για να βγάλετε τέτοιο αριστούργημα!
Αλλά χαλάλι με τέτοιες ιδέες που μου δώσατε!!!

[Λοιπόν, έχω ήδη στο κεφάλι μου το σκηνικό. Βασικά τον Νικήτα θα τον παίξω εγώ (ίδιος σωματότυπος γαρ. Κλαψ)]

Είναι βράδυ, η πλάση ησυχάζει και ο Νικήτας όπως πάντα, κλεισμένος στην τουαλέτα. Μία ώρα, δύο ώρες, τρεις ώρες...
Έρχεται ο Οράτιος. Περιμένει υπομονετικά. Κάθε τόσο πηγαίνει στη μαμά στην κουζίνα και τη ρωτά πότε θα βγει ο γιόκας της απ΄ το μπάνιο.
Εκείνη, απαντάει πάντα το κλασσικό: “άστο το μωρό μου, θέλει το χρόνο του”. Α, δεν το ξέρατε; Η μανούλα τον αποκαλεί “μωρό μου”. Αχαχαχχχχχ!!!

Λέω αμέσως μετά να βάλω και τους διαλόγους που κάνει με τον μπαμπά, όταν είναι κλεισμένος στο μπάνιο πολλή ώρα... ή μήπως να μην τους βάλω;

Ε Νικητάκο;
Τί λες;
Ό,τι μου πεις, θα το κάνω! Σου χαλάω εγώ χατήρι;

υ.γ.1 Μεταξύ κατεργαρέων, ειλικρίνια “κορίτσια”!

υ.γ.2 Τί, δεν το είδες ακόμα; Μπες να δεις χάλια!
Μαμά μουυυυυυυυυυ!!!



Mania's mana ksanaxtipa



Η Ουρανία προβληματίστηκε από τα βίντεο της Μυρτώς και την κουβέντα περί σχολών και προτείνει να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα κι άραχνα. Ιδού τι μου έγραψε:

Παιδιά καλά κάνετε και γκρινιάζετε για τα πανεπιστήμια αλλά κάπου we miss the point. Συνέχεια χάνουμε το point της παιδείας. Στην Αμερική είχα φίλους που τέλειωναν το πανεπιστήμιο και ήταν χρεωμένοι και κουρασμένοι. Και φανταστείτε δεν τους άρεσε καθόλου αυτό που έκαναν. Ούτε έγιναν σοφοί. Αλλά δεν είχαν την επιλογή να μην πληρώσουν, όσοι σπούδαζαν έπρεπε να δουλεύουν ή να φτωχαίνουν. Και αυτό ισχύει ακόμα και για τα δημόσια, που στην Αμερική τα πληρώνεις. Έτσι είναι το κράτος εκεί. Απλά τα δημόσια είναι φθηνότερα από τα άλλα. Οι καθηγητές τους δουλεύουν σαν τρελοί αλλά χωρίς ουσία. Τους κρίνουν με το κομμάτι, λες και δουλεύουν σε εργοστάσια. Δεν ενδιαφέρει η ποιότητα, τους ενδιαφέρει να κάνουν τόσες δημοσιεύσεις το χρόνο, να πάνε σε τόσα συνέδρια. Να έχουν ένα καλό ranking for its own sake, για μούρη ρε παιδιά. Τι άλλο να σας πω.. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ σοβαροί επιστήμονες που κάνουν και research και διδάσκουν. Και θέλουν κι αυτοί να αλλάξουν τα πράγματα. Μιλάνε ελεύθερα στο μάθημα, κάνουν διάλογο, δεν σκέφτονται α να μην πω αυτό να μην πω το άλλο. Να τα έχω καλά με τις παρατάξεις, με τους συναδέλφους, να ανέβω στην ιεραρχία. Είναι τίμιοι και μορφωμένοι, μη νομίζετε ότι στην Αμερική και στην Αγγλία όλοι θα είναι έτσι. Απλά εκεί για να μπεις στην τάξη του professor να τον ακούσεις, πρέπει να είσαι φοιτητής του, θα πρέπει να είσαι πλούσιος δηλαδή. Έχουμε μια ελευθερία και δικαιώματα που δεν βρίσκεις στα ξένα συστήματα. Το χειρότερο είναι που οι καθηγητές εδώ χάνουν την όρεξή τους, γιατί το περιβάλλον ακόμα και οι ίδιοι οι φοιτητές είναι τρομερά reactionary. Γι' αυτό πολλοί προτιμάνε να φεύγουν έξω τελικά. Και όσοι δεν φεύγουν περιορίζονται από το σύστημα, τη γραφειοκρατία, τα κολλήματα των υπολοίπων. Θα πρέπει να ορίσουμε ξανά την ελευθερία στο πανεπιστήμιο...



Ελάτε μια βόλτα από τα ΤΕΙ



Αγαπητές μου σουσουράδες,

ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΑΧΑΡΙΣΤΕΣ !! Θέλετε μήπως να κάνετε μια βόλτα από τα ΤΕΙ Αθήνας, να δείτε τί εστί βερίκοκο;; Ε, ε;!

Άιντε τώρα.. Πού είναι σαν τη Β' Λυκείου εκεί μέσα και μάλιστα ΤΕΕ! Ξέρεις, μηχανάκια απ΄ έξω : 2χρονα, τρίχρονα, μαγκιά-κλανιά, φουυυυυυλ στις πατσουλογκόμενες και στους κάγκουρες κάθε είδους. .. Αυτά, η πλειοψηφία βέβαια. Γιατί είμαστε και άπειροι κι έχουμε κι από όλα. Έχουμε “καλλιτέχνες” (γραφίστες, φωτογραφία, εσωτερική διακόσμηση) έχουμε αντρίλα (ηλεκρονικάριους, μαθηματικό, τεχνολογία τροφίμων), έχουμε θηλέων (αισθητικούς, μαιευτική, νοσηλευτική), αυτιάδες έχουμε (διοίκηση μονάδων υγείας, βιβλιοθηκονομία, δημόσιας υγιεινής) και trendy έχουμε (διοίκηση επιχειρήσεων, εμπορίας και διαφήμισης), όλα τα χουμε! Ένας αχταρμάς εκεί μέσα, ό,τι να 'ναι βλέπεις, σαν τους φαντάρους ένα πράγμα: αποκάλυψη!

Καλά για την ανοργανωσιά τους και τους καθηγητές δε σχολιάζω.. Εγώ στο τουριστικών επιχειρήσεων ξέρετε τί μαθήματα έχω;; Κοινωνία Αναψυχής(;) , Μαζική Παραγωγή Φαγητών(;), Προγραμματισμός Ταξιδιού(;) , Υπηρεσία Ορόφων(!!!)..
Άφήστε με ήσυχη! Αλλά να σου πω κάτι; Αφού έτσι έχει η κατάσταση εκεί μέσα, να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα δε μ' ενοχλούν τα κόμματα. Τέλοσπάντων εκεί βρίσκεις μια εξυπηρέτηση. Πάρε το πρόγραμμά σου, πάρε τα SOS, κάνουν και κανένα πάρτυ, εμένα δε μ' ενοχλούν.. Τί θα ‘πρεπε να περιμένω δηλαδή;

Τα ακούει και η Ουρανία όλα αυτά που περνάω στη σχολή και δε με πιστεύει! Έχει λέει και το αμερικάνικο σύστημα τα στραβά του. Στα αμερικάνικα πανεπιστήμια πάντως όλοι το λένε, δεν είναι δύσκολο να μπεις είναι όμως άπειρα δύσκολο να βγεις. Εκεί παίρνει πτυχίο όποιος πραγματικά διαβάζει και ξέρει το αντικείμενό του και όχι όποιος αποστήθισε καλά στις Πανελλήνιες και μετά έγινε πετυχημένο κομματόσκυλο. Ά, ρε Ουρανίτσα! Ό,τι και να λες εγώ ξέρω ότι και ένα βουνό λεφτά θα έδινα για να σπουδάσω στα πανεπιστήμια της Αμερικής. Άστο, μεγάλη κουβέντα και έχω διάβασμα. Ουφ.



Να τ' άστρα... να κι ο Νικήτας!



Εμ, άμα σου λέω εγώ ότι οι πλανήτες σε κάνουν ό,τι γουστάρουν τον κώλο σου να χτυπάς κάτω, εσύ αρχίζεις τη μουρμούρα για επιστήμες, τεχνολογίες και άλλα βαρετά σκεπτικιστικά. Μέχρι δηλαδή να έρθει από πάνω σου ο Άρης, η Αφροδίτη ΚΑΙ ο Δίας και να τα γυρίσεις όλα τούμπα!

Στο' πα, δεν είναι να παίζεις με αυτά τα πράγματα μικρέ και καλά θα κάνεις να παίρνεις κάνα πλανητικό ραπόρτο γιατί δε σε βλέπω καλά ούτε εσένα ούτε τους υπόλοιπους Καρκίνους.

Άτσα και βιντεάκι τώρα ο Νικητάκος! Και τί βιντεάκι δηλαδή, μιλάμε για ΚΟΡΥΦΗ έτσι;

Άσχετο: αυτός ο Οράτιος μια χαρά γκομενάκι μου κάνει και ΔΕ θέλω να υποθέσω γιατί μου τον έκρυβες τόσο καιρό μικρέ, εντάξει; Κανόνισε την πορεία σου και πράξε τα δέοντα. Ξες εσύ.

So, αυγοχρωμόβομβες; Τί τέλεια ιδέα! Αλλά για πες μου ρε συ, εγώ δηλαδή που έχω κάτι τοιχάρες ΝΑ στο πίσω μπαλκόνι στο Μπουρνάζι, πόσα ρημαδοαυγά πρέπει να γεμίσω για να δω λίγο χρώμα στη ζωή μου (sic) ;

Μήπως, λέω μήπως, να πάρω όπως είναι τον κουβά και να τον ρίξω μπας και δω μια χαρούμενη μέρα;
Αν και τώρα που το σκέφτομαι, έχω καλύτερη ιδέα. Τί θα 'λεγες να πεις στον Οράτιο να έρθει δυο... τρία... τέσσερα απογεματάκια να με βοηθήσει με τα αυγά, που ξέρει κιόλας την τέχνη;

Μόνο ενημέρωσέ με από πριν να τζάσω την Ουρανία γιατί εκτός που θα είναι στα πόδια μας, θα φρικουλιάσει άμα δει τί σκοπεύουμε να κάνουμε.
Στον τοίχο εννοώ. ;)



Το κράξιμο της διπλανής πόρτας



Απίστευτο! Το υπόσχομαι όσα χρόνια ξέρω τη Μυρτώ δεν την έχω ξαναδεί ποτέ έτσι. Ποτέ όμως! Και την έχω πετύχει σε άπειρους καυγάδες με το μικρό, τί λέω, ποτέ δεν ήταν στα καλά τους μεταξύ τους. Λες ρε παιδί μου και πρόκειται για δύο παιδιά με διαφορετικούς γονείς, διαφορετική ζωή, διαφορετικές αντιλήψεις που κάποιος με το ζόρι τα έβαλε να ζουν κάτω από την ίδια στέγη για τιμωρία. Τέτοια απόσταση.

Ούτε που μπορεί κανείς να φανταστεί το χάσμα. Ούτε κι εγώ μέχρι να καταλάβω καλύτερα τη σχέση τους και να πάρω τις αστρολογικές αναλύσεις τους στα χέρια μου. Μόνο τότε είδα το πόσο ΔΕΝ ταιριάζουν. Λες κι έκατσε το Σύμπαν κι έχωσε τον έναν στη μια γωνιά, τον άλλο στην άλλη και τους είπε “κύριοι τώρα πάρτε φόρα και γίνετε μπίλιες”. Κάτι τρυπάρες ΝΑ σας λέω! Τέτοιο πράμα.

Αλλά ρε Νικήτα, εσύ όμως αυτή τη φορά το ξεφτίλισες. Μερικές φορές χαίρομαι που δεν έχω αδέλφια γιατί φαντάσου τώρα να θες να κάνεις τα μύρια όσα στο μπάνιο ΣΟΥ και να 'ρχεται το σκατό και να σου κάνει κατάληψη.
Όχι, πες μου βρε ζώον δηλαδή, τί ήθελες τόση ώρα εκεί μέσα;
Να φτιάξεις το μαλλί; Αχαχαχχχ!!! Κι άντε, να το πιστέψουμε. Μα είναι δυνατόν ΑΥΤΟ το μαλλί να έχει υποστεί φτιάξιμο ποτέ στη ζωή του;
Ή μήπως ήθελες να κάνεις μασκούλα για τα σπυράκια; Ή θες να πιστέψω ότι ετοιμαζόσουν για γκομενίτσα;

Όχι, δηλαδή βρες μου έναν λόγο που να στέκει κι εγώ θα το δεχτώ. Αλλά να μου μπαστακώνεσαι εκεί μέσα και να αφήνεις τη φιλενάδα μου απ΄έξω και να φτάνει στο σημείο να υστεριάζει αυτό ειναι ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ. Πάει και τελείωσε.-

Υ.γ. Έλα κοριτσάκι, ηρέμησε. Άμα θέλεις έρχομαι για παρεΐτσα. Αρκεί να λείπει το βλαμένο γιατί άμα το πιάσω στα χέρια μου μετά απ΄όλα αυτά, τον έλιωσα.



OMG OMG!!!



Η μανούλα μου σε video στο party του Obama και είναι θεά !!!!

yeyyyyyyy :D

UPDATE: ok, αυτό είναι ό,τι πιο συγκινητικό έχει γραφτεί ποτέ για τον Obama.
Από τον Michael Moore. :')



wow!



Αστρολογικό αφιέρωμα στους bloggers!!!!

αχαχαχαχαχχχχ!!!

(μη μου δίνετε ιδέες μέρες που 'ναι!)