Να είχα το θάρρος σου (γιατί ο φακός παχαίνει!)



Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί αναγνώστες του blog Kafetzou, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω…. ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ!
ΥΕΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!
Δεν το πιστεύω!!!
Κοριτσάρα μου, τόσο καιρό σε παρακαλάω να ανοίξεις μπλογκάκι και ξαφνικά μου λες να μπω εδώ και τί βλέπω ρε θηρίο;;;;; Όχι μόνο έχεις καταφέρει να φτιάξεις ολόκληρη blogάρα καταμόνη σου, αλλά αντί για σκέτα ποστάκια έχεις κάτσει κι έχεις φτιάξει και δικά σου video;;;
VideoBlog εσύ;;;; Με έχεις κατακουφάνει φιλενάδα, μπράβο!

Όπου να ’ναι δηλαδή, θα μας πεις ότι ξέρεις να μαγειρεύεις κιόλας. :P
Μ’ αρέσει που σου ‘λεγα ότι θα σε βοηθήσω εγώ να το ανοίξεις και να βάλεις links. Χαχαχα!
Όχι, να τα βλέπουν μερικοί μερικοί που μας το παίζουν geeks και κομπιουτεροτέτοιοι! Κύριοι, δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ που μπορεί να σταματήσει μια γυναίκα και δη Κριό με ωροσκόπο Ιχθύ. Πάει και τελείωσε.-

Λοιπόν Μυρτούλι, το videάκι σου ήταν ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ! Και η φωτογραφία του Βικ τέλεια (βασικά επειδή η ροζ κορνίζα είναι δικό μου δώρο. Χαχαχα)!

Περιττό να σου πω, ότι το 'χω στείλει σε όοοοολους τους φίλους και γνωστούς, να δούμε αν θα τολμήσει κανείς να μας ξαναπεί ότι είμαστε άσχετες από τεχνολογία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τα' πες και τέλεια!
Θα δεις, θα φτιάξουμε σούπερ παρεάκι στα blogs και ξέρω ότι έχεις πάαααρα πολλά να πεις. Καιρός να δουν και οι υπόλοιποι τι θησαυρός είσαι και γιατί είσαι κολλητή μου!
Να σου πω, δε λέμε και στα κορίτσια να ανοίξουν μπλογκάκια να τα λέμε κι από εδώ; Σούπερ θα είναι να είμαστε συνέχεια μαζί ε;

Εξομολόγηση: μεταξύ μας, είχε περάσει κάποια στιγμή από το μυαλό μου η ιδέα του videoblogging, να ανεβάζω βιντεάκια δηλαδή, αλλά φοβόμουν ότι έχω παραπανίσια κιλά και πως θα με κράξουν όλοι…
Ξέρεις, συνηθισμένοι από την τηλεόραση και τα κλιπ οι περισσότεροι, θα περίμεναν να δουν τη Ναόμι και θα τους έβγαινε η Μπρίτζετ (ναι ρε, η Μπρίτζετ Τζόουνς – νταξ’ εγώ είμαι πιο αδύνατη φυσικά).
Το βλέπω και από τη σχολή. Όλοι τους είναι πολύ σκληροί με την εμφάνιση των κοριτσιών. Λαμπάδα σε θέλουνε και είναι ικανοί πλέον να ξέρουν πότε η κυτταρίτιδά σου είναι 1ου και 2ου βαθμού! Εμείς φταίμε που τους ξεστραβώσαμε και τώρα μας τη λένε κι από πάνω!
Φαντάσου λοιπόν τρομάρα που είχα, όταν σκέφτηκα να ανεβάσω βιντεάκι μου και γιατί κατέληξα σε κείμενα! Βέβαια, τώρα πήρα θάρρος! Χωρίς να το ξέρεις με βοήθησες να ξεπεράσω ένα από τα μεγαλύτερα κόμπλεξ μου.
Γι’ αυτό είναι τελικά οι φίλες ρε! Λαβ για!

So, μια μεγάλη αγκαλίτσα και καλή αρχή. :)

Υ.Γ.: Γιούπι πάω να σε βάλω στα links μου!!!